Konjugation zu «virēre, vireō, viruī,-»

Konjugation zu «virēre, vireō, viruī,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
vire‑o
vire‑a‑m
vire‑ba‑m
vire‑re‑m
vire‑b‑o
2. Pers. Sg.
vire‑s
vire‑a‑s
vire‑ba‑s
vire‑re‑s
vire‑bi‑s
3. Pers. Sg.
vire‑t
vire‑a‑t
vire‑ba‑t
vire‑re‑t
vire‑bi‑t
1. Pers. Pl.
vire‑mus
vire‑a‑mus
vire‑ba‑mus
vire‑re‑mus
vire‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
vire‑tis
vire‑a‑tis
vire‑ba‑tis
vire‑re‑tis
vire‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
vire‑nt
vire‑a‑nt
vire‑ba‑nt
vire‑re‑nt
vire‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
viru‑i
viru‑eri‑m
viru‑era‑m
viru‑isse‑m
viru‑ero
2. Pers. Sg.
viru‑isti
viru‑eri‑s
viru‑era‑s
viru‑isse‑s
viru‑eris
3. Pers. Sg.
viru‑it
viru‑eri‑t
viru‑era‑t
viru‑isse‑t
viru‑erit
1. Pers. Pl.
viru‑imus
viru‑eri‑mus
viru‑era‑mus
viru‑isse‑mus
viru‑erimus
2. Pers. Pl.
viru‑istis
viru‑eri‑tis
viru‑era‑tis
viru‑isse‑tis
viru‑eritis
3. Pers. Pl.
viru‑erunt, viru‑ere
viru‑eri‑nt
viru‑era‑nt
viru‑isse‑nt
viru‑erint

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
virens virentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
vire‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
vire‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
vire
vire‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
virere
vire‑ri, vire‑rier
Infinitiv Perf.
viru‑isse
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
virens
virens
virens
Gen. Sg.
virent‑is
virent‑is
virent‑is
Dat. Sg.
virent‑i
virent‑i
virent‑i
Akk. Sg.
virent‑em
virent‑em
virens
Abl. Sg.
virent‑e
virent‑e
virent‑e
Nom. Pl.
virent‑es
virent‑es
virent‑ia
Gen. Pl.
virent‑ium, virentum
virent‑ium, virentum
virent‑ium, virentum
Dat. Pl.
virent‑ibus
virent‑ibus
virent‑ibus
Akk. Pl.
virent‑es, virent‑is
virent‑es, virent‑is
virent‑ia
Abl. Pl.
virent‑ibus
virent‑ibus
virent‑ibus

Gerundium

Gen.
vire‑ndi
Dat.
vire‑ndo
Akk.
vire‑ndum
Abl.
vire‑ndo