Deklination zu «vetustus a um»

Deklination zu «vetustus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
vetust‑e
Adverb Komparativ
vetust‑ius
Adverb Superlativ
vetust‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
vetust‑us
vetust‑a
vetust‑um
Gen. Sg.
vetust‑i
vetust‑ae
vetust‑i
Dat. Sg.
vetust‑o
vetust‑ae
vetust‑o
Akk. Sg.
vetust‑um
vetust‑am
vetust‑um
Abl. Sg.
vetust‑o
vetust‑a
vetust‑o
Nom. Pl.
vetust‑i
vetust‑ae
vetust‑a
Gen. Pl.
vetust‑orum
vetust‑arum
vetust‑orum
Dat. Pl.
vetust‑is
vetust‑is
vetust‑is
Akk. Pl.
vetust‑os
vetust‑as
vetust‑a
Abl. Pl.
vetust‑is
vetust‑is
vetust‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
vetust‑ior
vetust‑ior
vetust‑ius
Gen. Sg.
vetust‑ior‑is
vetust‑ior‑is
vetust‑ior‑is
Dat. Sg.
vetust‑ior‑i
vetust‑ior‑i
vetust‑ior‑i
Akk. Sg.
vetust‑ior‑em
vetust‑ior‑em
vetust‑ius
Abl. Sg.
vetust‑ior‑e
vetust‑ior‑e
vetust‑ior‑e
Nom. Pl.
vetust‑ior‑es
vetust‑ior‑es
vetust‑ior‑a
Gen. Pl.
vetust‑ior‑um
vetust‑ior‑um
vetust‑ior‑um
Dat. Pl.
vetust‑ior‑ibus
vetust‑ior‑ibus
vetust‑ior‑ibus
Akk. Pl.
vetust‑ior‑es
vetust‑ior‑es
vetust‑ior‑a
Abl. Pl.
vetust‑ior‑ibus
vetust‑ior‑ibus
vetust‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
vetust‑issim‑us
vetust‑issim‑a
vetust‑issim‑um
Gen. Sg.
vetust‑issim‑i
vetust‑issim‑ae
vetust‑issim‑i
Dat. Sg.
vetust‑issim‑o
vetust‑issim‑ae
vetust‑issim‑o
Akk. Sg.
vetust‑issim‑um
vetust‑issim‑am
vetust‑issim‑um
Abl. Sg.
vetust‑issim‑o
vetust‑issim‑a
vetust‑issim‑o
Nom. Pl.
vetust‑issim‑i
vetust‑issim‑ae
vetust‑issim‑a
Gen. Pl.
vetust‑issim‑orum
vetust‑issim‑arum
vetust‑issim‑orum
Dat. Pl.
vetust‑issim‑is
vetust‑issim‑is
vetust‑issim‑is
Akk. Pl.
vetust‑issim‑os
vetust‑issim‑as
vetust‑issim‑a
Abl. Pl.
vetust‑issim‑is
vetust‑issim‑is
vetust‑issim‑is