Deklination zu «ventōsus a um»

Deklination zu «ventōsus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
ventose
Adverb Komparativ
ventos‑ius
Adverb Superlativ
ventos‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
ventos‑us
ventos‑a
ventos‑um
Gen. Sg.
ventos‑i
ventos‑ae
ventos‑i
Dat. Sg.
ventos‑o
ventos‑ae
ventos‑o
Akk. Sg.
ventos‑um
ventos‑am
ventos‑um
Abl. Sg.
ventos‑o
ventos‑a
ventos‑o
Nom. Pl.
ventos‑i
ventos‑ae
ventos‑a
Gen. Pl.
ventos‑orum
ventos‑arum
ventos‑orum
Dat. Pl.
ventos‑is
ventos‑is
ventos‑is
Akk. Pl.
ventos‑os
ventos‑as
ventos‑a
Abl. Pl.
ventos‑is
ventos‑is
ventos‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
ventos‑ior
ventos‑ior
ventos‑ius
Gen. Sg.
ventos‑ior‑is
ventos‑ior‑is
ventos‑ior‑is
Dat. Sg.
ventos‑ior‑i
ventos‑ior‑i
ventos‑ior‑i
Akk. Sg.
ventos‑ior‑em
ventos‑ior‑em
ventos‑ius
Abl. Sg.
ventos‑ior‑e
ventos‑ior‑e
ventos‑ior‑e
Nom. Pl.
ventos‑ior‑es
ventos‑ior‑es
ventos‑ior‑a
Gen. Pl.
ventos‑ior‑um
ventos‑ior‑um
ventos‑ior‑um
Dat. Pl.
ventos‑ior‑ibus
ventos‑ior‑ibus
ventos‑ior‑ibus
Akk. Pl.
ventos‑ior‑es
ventos‑ior‑es
ventos‑ior‑a
Abl. Pl.
ventos‑ior‑ibus
ventos‑ior‑ibus
ventos‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
ventos‑issim‑us
ventos‑issim‑a
ventos‑issim‑um
Gen. Sg.
ventos‑issim‑i
ventos‑issim‑ae
ventos‑issim‑i
Dat. Sg.
ventos‑issim‑o
ventos‑issim‑ae
ventos‑issim‑o
Akk. Sg.
ventos‑issim‑um
ventos‑issim‑am
ventos‑issim‑um
Abl. Sg.
ventos‑issim‑o
ventos‑issim‑a
ventos‑issim‑o
Nom. Pl.
ventos‑issim‑i
ventos‑issim‑ae
ventos‑issim‑a
Gen. Pl.
ventos‑issim‑orum
ventos‑issim‑arum
ventos‑issim‑orum
Dat. Pl.
ventos‑issim‑is
ventos‑issim‑is
ventos‑issim‑is
Akk. Pl.
ventos‑issim‑os
ventos‑issim‑as
ventos‑issim‑a
Abl. Pl.
ventos‑issim‑is
ventos‑issim‑is
ventos‑issim‑is