Deklination zu «irrequiētus a um»

Deklination zu «irrequiētus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
irrequiet‑e
Adverb Komparativ
irrequiet‑ius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
irrequiet‑us
irrequiet‑a
irrequiet‑um
Gen. Sg.
irrequiet‑i
irrequiet‑ae
irrequiet‑i
Dat. Sg.
irrequiet‑o
irrequiet‑ae
irrequiet‑o
Akk. Sg.
irrequiet‑um
irrequiet‑am
irrequiet‑um
Abl. Sg.
irrequiet‑o
irrequiet‑a
irrequiet‑o
Nom. Pl.
irrequiet‑i
irrequiet‑ae
irrequiet‑a
Gen. Pl.
irrequiet‑orum
irrequiet‑arum
irrequiet‑orum
Dat. Pl.
irrequiet‑is
irrequiet‑is
irrequiet‑is
Akk. Pl.
irrequiet‑os
irrequiet‑as
irrequiet‑a
Abl. Pl.
irrequiet‑is
irrequiet‑is
irrequiet‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
irrequiet‑ior
irrequiet‑ior
irrequiet‑ius
Gen. Sg.
irrequiet‑ior‑is
irrequiet‑ior‑is
irrequiet‑ior‑is
Dat. Sg.
irrequiet‑ior‑i
irrequiet‑ior‑i
irrequiet‑ior‑i
Akk. Sg.
irrequiet‑ior‑em
irrequiet‑ior‑em
irrequiet‑ius
Abl. Sg.
irrequiet‑ior‑e
irrequiet‑ior‑e
irrequiet‑ior‑e
Nom. Pl.
irrequiet‑ior‑es
irrequiet‑ior‑es
irrequiet‑ior‑a
Gen. Pl.
irrequiet‑ior‑um
irrequiet‑ior‑um
irrequiet‑ior‑um
Dat. Pl.
irrequiet‑ior‑ibus
irrequiet‑ior‑ibus
irrequiet‑ior‑ibus
Akk. Pl.
irrequiet‑ior‑es
irrequiet‑ior‑es
irrequiet‑ior‑a
Abl. Pl.
irrequiet‑ior‑ibus
irrequiet‑ior‑ibus
irrequiet‑ior‑ibus