Deklination zu «turbulentus a um»

Deklination zu «turbulentus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
turbulente, turbulenter
Adverb Komparativ
turbulentius
Adverb Superlativ
turbulentissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
turbulent‑us
turbulent‑a
turbulent‑um
Gen. Sg.
turbulent‑i
turbulent‑ae
turbulent‑i
Dat. Sg.
turbulent‑o
turbulent‑ae
turbulent‑o
Akk. Sg.
turbulent‑um
turbulent‑am
turbulent‑um
Abl. Sg.
turbulent‑o
turbulent‑a
turbulent‑o
Nom. Pl.
turbulent‑i
turbulent‑ae
turbulent‑a
Gen. Pl.
turbulent‑orum
turbulent‑arum
turbulent‑orum
Dat. Pl.
turbulent‑is
turbulent‑is
turbulent‑is
Akk. Pl.
turbulent‑os
turbulent‑as
turbulent‑a
Abl. Pl.
turbulent‑is
turbulent‑is
turbulent‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
turbulent‑ior
turbulent‑ior
turbulent‑ius
Gen. Sg.
turbulent‑ior‑is
turbulent‑ior‑is
turbulent‑ior‑is
Dat. Sg.
turbulent‑ior‑i
turbulent‑ior‑i
turbulent‑ior‑i
Akk. Sg.
turbulent‑ior‑em
turbulent‑ior‑em
turbulent‑ius
Abl. Sg.
turbulent‑ior‑e
turbulent‑ior‑e
turbulent‑ior‑e
Nom. Pl.
turbulent‑ior‑es
turbulent‑ior‑es
turbulent‑ior‑a
Gen. Pl.
turbulent‑ior‑um
turbulent‑ior‑um
turbulent‑ior‑um
Dat. Pl.
turbulent‑ior‑ibus
turbulent‑ior‑ibus
turbulent‑ior‑ibus
Akk. Pl.
turbulent‑ior‑es
turbulent‑ior‑es
turbulent‑ior‑a
Abl. Pl.
turbulent‑ior‑ibus
turbulent‑ior‑ibus
turbulent‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
turbulent‑issim‑us
turbulent‑issim‑a
turbulent‑issim‑um
Gen. Sg.
turbulent‑issim‑i
turbulent‑issim‑ae
turbulent‑issim‑i
Dat. Sg.
turbulent‑issim‑o
turbulent‑issim‑ae
turbulent‑issim‑o
Akk. Sg.
turbulent‑issim‑um
turbulent‑issim‑am
turbulent‑issim‑um
Abl. Sg.
turbulent‑issim‑o
turbulent‑issim‑a
turbulent‑issim‑o
Nom. Pl.
turbulent‑issim‑i
turbulent‑issim‑ae
turbulent‑issim‑a
Gen. Pl.
turbulent‑issim‑orum
turbulent‑issim‑arum
turbulent‑issim‑orum
Dat. Pl.
turbulent‑issim‑is
turbulent‑issim‑is
turbulent‑issim‑is
Akk. Pl.
turbulent‑issim‑os
turbulent‑issim‑as
turbulent‑issim‑a
Abl. Pl.
turbulent‑issim‑is
turbulent‑issim‑is
turbulent‑issim‑is