Konjugation zu «taediāre, taediō, taediāvī,-»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	taedi‑o	taedi‑e‑m	taedia‑ba‑m	taedia‑re‑m	taedia‑b‑o
2. Pers. Sg.	taedia‑s	taedi‑e‑s	taedia‑ba‑s	taedia‑re‑s	taedia‑bi‑s
3. Pers. Sg.	taedia‑t	taedi‑e‑t	taedia‑ba‑t	taedia‑re‑t	taedia‑bi‑t
1. Pers. Pl.	taedia‑mus	taedi‑e‑mus	taedia‑ba‑mus	taedia‑re‑mus	taedia‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	taedia‑tis	taedi‑e‑tis	taedia‑ba‑tis	taedia‑re‑tis	taedia‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	taedia‑nt	taedi‑e‑nt	taedia‑ba‑nt	taedia‑re‑nt	taedia‑bu‑nt

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	taediav‑i	taediav‑eri‑m	taediav‑era‑m	taediav‑isse‑m	taediav‑ero
2. Pers. Sg.	taediav‑isti	taediav‑eri‑s	taediav‑era‑s	taediav‑isse‑s	taediav‑eris
3. Pers. Sg.	taediav‑it	taediav‑eri‑t	taediav‑era‑t	taediav‑isse‑t	taediav‑erit
1. Pers. Pl.	taediav‑imus	taediav‑eri‑mus	taediav‑era‑mus	taediav‑isse‑mus	taediav‑erimus
2. Pers. Pl.	taediav‑istis	taediav‑eri‑tis	taediav‑era‑tis	taediav‑isse‑tis	taediav‑eritis
3. Pers. Pl.	taediav‑erunt, taediav‑ere	taediav‑eri‑nt	taediav‑era‑nt	taediav‑isse‑nt	taediav‑erint