Konjugation zu «strigāre, strigō,-,-»

Konjugation zu «strigāre, strigō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
strig‑o
strig‑e‑m
striga‑ba‑m
striga‑re‑m
striga‑b‑o
2. Pers. Sg.
striga‑s
strig‑e‑s
striga‑ba‑s
striga‑re‑s
striga‑bi‑s
3. Pers. Sg.
striga‑t
strig‑e‑t
striga‑ba‑t
striga‑re‑t
striga‑bi‑t
1. Pers. Pl.
striga‑mus
strig‑e‑mus
striga‑ba‑mus
striga‑re‑mus
striga‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
striga‑tis
strig‑e‑tis
striga‑ba‑tis
striga‑re‑tis
striga‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
striga‑nt
strig‑e‑nt
striga‑ba‑nt
striga‑re‑nt
striga‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
strigans strigantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
striga‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
striga‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
striga
striga‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
strigare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
strigans
strigans
strigans
Gen. Sg.
strigant‑is
strigant‑is
strigant‑is
Dat. Sg.
strigant‑i
strigant‑i
strigant‑i
Akk. Sg.
strigant‑em
strigant‑em
strigans
Abl. Sg.
strigant‑e
strigant‑e
strigant‑e
Nom. Pl.
strigant‑es
strigant‑es
strigant‑ia
Gen. Pl.
strigant‑ium
strigant‑ium
strigant‑ium
Dat. Pl.
strigant‑ibus
strigant‑ibus
strigant‑ibus
Akk. Pl.
strigant‑es, strigant‑is
strigant‑es, strigant‑is
strigant‑ia
Abl. Pl.
strigant‑ibus
strigant‑ibus
strigant‑ibus

Gerundium

Gen.
striga‑ndi
Dat.
striga‑ndo
Akk.
striga‑ndum
Abl.
striga‑ndo