Konjugation zu «circumcolere, circumcolō,-,-»

Konjugation zu «circumcolere, circumcolō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
circumcol‑o
circumcol‑a‑m
circumcol‑eba‑m
circumcole‑re‑m
circumcol‑a‑m
2. Pers. Sg.
circumcol‑i‑s
circumcol‑a‑s
circumcol‑eba‑s
circumcole‑re‑s
circumcol‑e‑s
3. Pers. Sg.
circumcol‑i‑t
circumcol‑a‑t
circumcol‑eba‑t
circumcole‑re‑t
circumcol‑e‑t
1. Pers. Pl.
circumcol‑i‑mus
circumcol‑a‑mus
circumcol‑eba‑mus
circumcole‑re‑mus
circumcol‑e‑mus
2. Pers. Pl.
circumcol‑i‑tis
circumcol‑a‑tis
circumcol‑eba‑tis
circumcole‑re‑tis
circumcol‑e‑tis
3. Pers. Pl.
circumcol‑u‑nt
circumcol‑a‑nt
circumcol‑eba‑nt
circumcole‑re‑nt
circumcol‑e‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
circumcolens circumcolentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
circumcole‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
circumcole‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
circumcole
circumcol‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
circumcolere
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
circumcolens
circumcolens
circumcolens
Gen. Sg.
circumcolent‑is
circumcolent‑is
circumcolent‑is
Dat. Sg.
circumcolent‑i
circumcolent‑i
circumcolent‑i
Akk. Sg.
circumcolent‑em
circumcolent‑em
circumcolens
Abl. Sg.
circumcolent‑e
circumcolent‑e
circumcolent‑e
Nom. Pl.
circumcolent‑es
circumcolent‑es
circumcolent‑ia
Gen. Pl.
circumcolent‑ium
circumcolent‑ium
circumcolent‑ium
Dat. Pl.
circumcolent‑ibus
circumcolent‑ibus
circumcolent‑ibus
Akk. Pl.
circumcolent‑es, circumcolent‑is
circumcolent‑es, circumcolent‑is
circumcolent‑ia
Abl. Pl.
circumcolent‑ibus
circumcolent‑ibus
circumcolent‑ibus

Gerundium

Gen.
circumcole‑ndi
Dat.
circumcole‑ndo
Akk.
circumcole‑ndum
Abl.
circumcole‑ndo