Konjugation zu «resplendēre, resplendeō, resplenduī,-»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	resplende‑o	resplende‑a‑m	resplende‑ba‑m	resplende‑re‑m	resplende‑b‑o
2. Pers. Sg.	resplende‑s	resplende‑a‑s	resplende‑ba‑s	resplende‑re‑s	resplende‑bi‑s
3. Pers. Sg.	resplende‑t	resplende‑a‑t	resplende‑ba‑t	resplende‑re‑t	resplende‑bi‑t
1. Pers. Pl.	resplende‑mus	resplende‑a‑mus	resplende‑ba‑mus	resplende‑re‑mus	resplende‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	resplende‑tis	resplende‑a‑tis	resplende‑ba‑tis	resplende‑re‑tis	resplende‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	resplende‑nt	resplende‑a‑nt	resplende‑ba‑nt	resplende‑re‑nt	resplende‑bu‑nt

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	resplendu‑i	resplendu‑eri‑m	resplendu‑era‑m	resplendu‑isse‑m	resplendu‑ero
2. Pers. Sg.	resplendu‑isti	resplendu‑eri‑s	resplendu‑era‑s	resplendu‑isse‑s	resplendu‑eris
3. Pers. Sg.	resplendu‑it	resplendu‑eri‑t	resplendu‑era‑t	resplendu‑isse‑t	resplendu‑erit
1. Pers. Pl.	resplendu‑imus	resplendu‑eri‑mus	resplendu‑era‑mus	resplendu‑isse‑mus	resplendu‑erimus
2. Pers. Pl.	resplendu‑istis	resplendu‑eri‑tis	resplendu‑era‑tis	resplendu‑isse‑tis	resplendu‑eritis
3. Pers. Pl.	resplendu‑erunt, resplendu‑ere	resplendu‑eri‑nt	resplendu‑era‑nt	resplendu‑isse‑nt	resplendu‑erint

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	resplendens	resplendens	resplendens
Gen. Sg.	resplendent‑is	resplendent‑is	resplendent‑is
Dat. Sg.	resplendent‑i	resplendent‑i	resplendent‑i
Akk. Sg.	resplendent‑em	resplendent‑em	resplendens
Abl. Sg.	resplendent‑e	resplendent‑e	resplendent‑e
Nom. Pl.	resplendent‑es	resplendent‑es	resplendent‑ia
Gen. Pl.	resplendent‑ium	resplendent‑ium	resplendent‑ium
Dat. Pl.	resplendent‑ibus	resplendent‑ibus	resplendent‑ibus
Akk. Pl.	resplendent‑es, resplendent‑is	resplendent‑es, resplendent‑is	resplendent‑ia
Abl. Pl.	resplendent‑ibus	resplendent‑ibus	resplendent‑ibus