Konjugation zu «refūtāre, refūtō, refūtāvī, refūtātum»

Konjugation zu «refūtāre, refūtō, refūtāvī, refūtātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
refut‑o
refut‑e‑m
refuta‑ba‑m
refuta‑re‑m
refuta‑b‑o
2. Pers. Sg.
refuta‑s
refut‑e‑s
refuta‑ba‑s
refuta‑re‑s
refuta‑bi‑s
3. Pers. Sg.
refuta‑t
refut‑e‑t
refuta‑ba‑t
refuta‑re‑t
refuta‑bi‑t
1. Pers. Pl.
refuta‑mus
refut‑e‑mus
refuta‑ba‑mus
refuta‑re‑mus
refuta‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
refuta‑tis
refut‑e‑tis
refuta‑ba‑tis
refuta‑re‑tis
refuta‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
refuta‑nt
refut‑e‑nt
refuta‑ba‑nt
refuta‑re‑nt
refuta‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
refut‑or
refut‑e‑r
refuta‑ba‑r
refuta‑re‑r
refuta‑b‑or
2. Pers. Sg.
refuta‑ris
refut‑e‑ris, refut‑e‑re
refuta‑ba‑ris, refuta‑ba‑re
refuta‑re‑ris, refuta‑re‑re
refuta‑be‑ris, refuta‑be‑re
3. Pers. Sg.
refuta‑tur
refut‑e‑tur
refuta‑ba‑tur
refuta‑re‑tur
refuta‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
refuta‑mur
refut‑e‑mur
refuta‑ba‑mur
refuta‑re‑mur
refuta‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
refuta‑mini
refut‑e‑mini
refuta‑ba‑mini
refuta‑re‑mini
refuta‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
refuta‑ntur
refut‑e‑ntur
refuta‑ba‑ntur
refuta‑re‑ntur
refuta‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
refutav‑i
refutav‑eri‑m
refutav‑era‑m
refutav‑isse‑m
refutav‑ero
2. Pers. Sg.
refutav‑isti
refutav‑eri‑s
refutav‑era‑s
refutav‑isse‑s
refutav‑eris
3. Pers. Sg.
refutav‑it
refutav‑eri‑t
refutav‑era‑t
refutav‑isse‑t
refutav‑erit
1. Pers. Pl.
refutav‑imus
refutav‑eri‑mus
refutav‑era‑mus
refutav‑isse‑mus
refutav‑erimus
2. Pers. Pl.
refutav‑istis
refutav‑eri‑tis
refutav‑era‑tis
refutav‑isse‑tis
refutav‑eritis
3. Pers. Pl.
refutav‑erunt, refutav‑ere
refutav‑eri‑nt
refutav‑era‑nt
refutav‑isse‑nt
refutav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
refutat‑us sum
refutat‑us sim
refutat‑us eram
refutat‑us essem
refutat‑us ero
2. Pers. Sg.
refutat‑us es
refutat‑us sis
refutat‑us eras
refutat‑us esses
refutat‑us eris
3. Pers. Sg.
refutat‑us est
refutat‑us sit
refutat‑us erat
refutat‑us esset
refutat‑us erit
1. Pers. Pl.
refutat‑i sumus
refutat‑i simus
refutat‑i eramus
refutat‑i essemus
refutat‑i erimus
2. Pers. Pl.
refutat‑i estis
refutat‑i sitis
refutat‑i eratis
refutat‑i essetis
refutat‑i eritis
3. Pers. Pl.
refutat‑i sunt
refutat‑i sint
refutat‑i erant
refutat‑i essent
refutat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
refutans refutantis
Part. Fut. Akt.
refutaturus a um
Part. Perf. Pass.
refutatus a um
Gerundium
refuta‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
refutandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
refuta
refuta‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
refutare
refuta‑ri, refuta‑rier
Infinitiv Perf.
refutav‑isse
refutat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
refutatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
refutat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
refutans
refutans
refutans
Gen. Sg.
refutant‑is
refutant‑is
refutant‑is
Dat. Sg.
refutant‑i
refutant‑i
refutant‑i
Akk. Sg.
refutant‑em
refutant‑em
refutans
Abl. Sg.
refutant‑e
refutant‑e
refutant‑e
Nom. Pl.
refutant‑es
refutant‑es
refutant‑ia
Gen. Pl.
refutant‑ium
refutant‑ium
refutant‑ium
Dat. Pl.
refutant‑ibus
refutant‑ibus
refutant‑ibus
Akk. Pl.
refutant‑es, refutant‑is
refutant‑es, refutant‑is
refutant‑ia
Abl. Pl.
refutant‑ibus
refutant‑ibus
refutant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
refutat‑us
refutat‑a
refutat‑um
Gen. Sg.
refutat‑i
refutat‑ae
refutat‑i
Dat. Sg.
refutat‑o
refutat‑ae
refutat‑o
Akk. Sg.
refutat‑um
refutat‑am
refutat‑um
Abl. Sg.
refutat‑o
refutat‑a
refutat‑o
Nom. Pl.
refutat‑i
refutat‑ae
refutat‑a
Gen. Pl.
refutat‑orum
refutat‑arum
refutat‑orum
Dat. Pl.
refutat‑is
refutat‑is
refutat‑is
Akk. Pl.
refutat‑os
refutat‑as
refutat‑a
Abl. Pl.
refutat‑is
refutat‑is
refutat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
refutatur‑us
refutatur‑a
refutatur‑um
Gen. Sg.
refutatur‑i
refutatur‑ae
refutatur‑i
Dat. Sg.
refutatur‑o
refutatur‑ae
refutatur‑o
Akk. Sg.
refutatur‑um
refutatur‑am
refutatur‑um
Abl. Sg.
refutatur‑o
refutatur‑a
refutatur‑o
Nom. Pl.
refutatur‑i
refutatur‑ae
refutatur‑a
Gen. Pl.
refutatur‑orum
refutatur‑arum
refutatur‑orum
Dat. Pl.
refutatur‑is
refutatur‑is
refutatur‑is
Akk. Pl.
refutatur‑os
refutatur‑as
refutatur‑a
Abl. Pl.
refutatur‑is
refutatur‑is
refutatur‑is

Gerundium

Gen.
refuta‑ndi
Dat.
refuta‑ndo
Akk.
refuta‑ndum
Abl.
refuta‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
refutand‑us
refutand‑a
refutand‑um
Gen. Sg.
refutand‑i
refutand‑ae
refutand‑i
Dat. Sg.
refutand‑o
refutand‑ae
refutand‑o
Akk. Sg.
refutand‑um
refutand‑am
refutand‑um
Abl. Sg.
refutand‑o
refutand‑a
refutand‑o
Nom. Pl.
refutand‑i
refutand‑ae
refutand‑a
Gen. Pl.
refutand‑orum
refutand‑arum
refutand‑orum
Dat. Pl.
refutand‑is
refutand‑is
refutand‑is
Akk. Pl.
refutand‑os
refutand‑as
refutand‑a
Abl. Pl.
refutand‑is
refutand‑is
refutand‑is