Deklination zu «pudīcus a um»

Deklination zu «pudīcus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
pudice
Adverb Komparativ
pudicius
Adverb Superlativ
pudicissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
pudic‑us
pudic‑a
pudic‑um
Gen. Sg.
pudic‑i
pudic‑ae
pudic‑i
Dat. Sg.
pudic‑o
pudic‑ae
pudic‑o
Akk. Sg.
pudic‑um
pudic‑am
pudic‑um
Abl. Sg.
pudic‑o
pudic‑a
pudic‑o
Nom. Pl.
pudic‑i
pudic‑ae
pudic‑a
Gen. Pl.
pudic‑orum
pudic‑arum
pudic‑orum
Dat. Pl.
pudic‑is
pudic‑is
pudic‑is
Akk. Pl.
pudic‑os
pudic‑as
pudic‑a
Abl. Pl.
pudic‑is
pudic‑is
pudic‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
pudicent‑ior
pudicent‑ior
pudicent‑ius
Gen. Sg.
pudicent‑ior‑is
pudicent‑ior‑is
pudicent‑ior‑is
Dat. Sg.
pudicent‑ior‑i
pudicent‑ior‑i
pudicent‑ior‑i
Akk. Sg.
pudicent‑ior‑em, pudiciorem
pudicent‑ior‑em
pudicent‑ius
Abl. Sg.
pudicent‑ior‑e
pudicent‑ior‑e
pudicent‑ior‑e
Nom. Pl.
pudicent‑ior‑es
pudicent‑ior‑es
pudicent‑ior‑a
Gen. Pl.
pudicent‑ior‑um
pudicent‑ior‑um
pudicent‑ior‑um
Dat. Pl.
pudicent‑ior‑ibus
pudicent‑ior‑ibus
pudicent‑ior‑ibus
Akk. Pl.
pudicent‑ior‑es
pudicent‑ior‑es
pudicent‑ior‑a
Abl. Pl.
pudicent‑ior‑ibus
pudicent‑ior‑ibus
pudicent‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
pudicent‑issim‑us
pudicent‑issim‑a, pudicissima
pudicent‑issim‑um, pudicissimum
Gen. Sg.
pudicent‑issim‑i
pudicent‑issim‑ae, pudicissimae
pudicent‑issim‑i
Dat. Sg.
pudicent‑issim‑o
pudicent‑issim‑ae, pudicissimae
pudicent‑issim‑o
Akk. Sg.
pudicent‑issim‑um, pudicissimum
pudicent‑issim‑am, pudicissimam
pudicent‑issim‑um, pudicissimum
Abl. Sg.
pudicent‑issim‑o
pudicent‑issim‑a, pudicissima
pudicent‑issim‑o
Nom. Pl.
pudicent‑issim‑i
pudicent‑issim‑ae, pudicissimae
pudicent‑issim‑a, pudicissima
Gen. Pl.
pudicent‑issim‑orum
pudicent‑issim‑arum
pudicent‑issim‑orum
Dat. Pl.
pudicent‑issim‑is
pudicent‑issim‑is
pudicent‑issim‑is
Akk. Pl.
pudicent‑issim‑os
pudicent‑issim‑as, pudicissimas
pudicent‑issim‑a, pudicissima
Abl. Pl.
pudicent‑issim‑is
pudicent‑issim‑is
pudicent‑issim‑is