Konjugation zu «praebēre, praebeō, praebuī, praebitum»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	praebe‑o	praebe‑a‑m	praebe‑ba‑m	praebe‑re‑m	praebe‑b‑o
2. Pers. Sg.	praebe‑s, praehibes	praebe‑a‑s	praebe‑ba‑s	praebe‑re‑s	praebe‑bi‑s
3. Pers. Sg.	praebe‑t, praehibet	praebe‑a‑t	praebe‑ba‑t	praebe‑re‑t	praebe‑bi‑t
1. Pers. Pl.	praebe‑mus	praebe‑a‑mus	praebe‑ba‑mus	praebe‑re‑mus	praebe‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	praebe‑tis	praebe‑a‑tis	praebe‑ba‑tis	praebe‑re‑tis	praebe‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	praebe‑nt	praebe‑a‑nt	praebe‑ba‑nt	praebe‑re‑nt	praebe‑bu‑nt

	Präs. Ind. Pass.	Präs. Konj. Pass.	Imperf. Ind. Pass.	Imperf. Konj. Pass.	Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	praebe‑or	praebe‑a‑r	praebe‑ba‑r	praebe‑re‑r	praebe‑b‑or
2. Pers. Sg.	praebe‑ris	praebe‑a‑ris, praebe‑a‑re	praebe‑ba‑ris, praebe‑ba‑re	praebe‑re‑ris, praebe‑re‑re	praebe‑be‑ris, praebe‑be‑re
3. Pers. Sg.	praebe‑tur	praebe‑a‑tur	praebe‑ba‑tur	praebe‑re‑tur	praebe‑bi‑tur
1. Pers. Pl.	praebe‑mur	praebe‑a‑mur	praebe‑ba‑mur	praebe‑re‑mur	praebe‑bi‑mur
2. Pers. Pl.	praebe‑mini	praebe‑a‑mini	praebe‑ba‑mini	praebe‑re‑mini	praebe‑bi‑mini
3. Pers. Pl.	praebe‑ntur	praebe‑a‑ntur	praebe‑ba‑ntur	praebe‑re‑ntur	praebe‑bu‑ntur

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	praebu‑i	praebu‑eri‑m	praebu‑era‑m	praebu‑isse‑m	praebu‑ero
2. Pers. Sg.	praebu‑isti	praebu‑eri‑s	praebu‑era‑s	praebu‑isse‑s	praebu‑eris
3. Pers. Sg.	praebu‑it	praebu‑eri‑t	praebu‑era‑t	praebu‑isse‑t	praebu‑erit
1. Pers. Pl.	praebu‑imus	praebu‑eri‑mus	praebu‑era‑mus	praebu‑isse‑mus	praebu‑erimus
2. Pers. Pl.	praebu‑istis	praebu‑eri‑tis	praebu‑era‑tis	praebu‑isse‑tis	praebu‑eritis
3. Pers. Pl.	praebu‑erunt, praebu‑ere	praebu‑eri‑nt	praebu‑era‑nt	praebu‑isse‑nt	praebu‑erint

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	praebit‑us sum	praebit‑us sim	praebit‑us eram	praebit‑us essem	praebit‑us ero
2. Pers. Sg.	praebit‑us es	praebit‑us sis	praebit‑us eras	praebit‑us esses	praebit‑us eris
3. Pers. Sg.	praebit‑us est	praebit‑us sit	praebit‑us erat	praebit‑us esset	praebit‑us erit
1. Pers. Pl.	praebit‑i sumus	praebit‑i simus	praebit‑i eramus	praebit‑i essemus	praebit‑i erimus
2. Pers. Pl.	praebit‑i estis	praebit‑i sitis	praebit‑i eratis	praebit‑i essetis	praebit‑i eritis
3. Pers. Pl.	praebit‑i sunt	praebit‑i sint	praebit‑i erant	praebit‑i essent	praebit‑i erunt