Deklination zu «plausibilis plausibile»

Deklination zu «plausibilis plausibile»

Adverbien

Adverb Positiv
plausibiliter
Adverb Komparativ
plausibilius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
plausibil‑is
plausibil‑is
plausibil‑e
Gen. Sg.
plausibil‑is
plausibil‑is
plausibil‑is
Dat. Sg.
plausibil‑i
plausibil‑i
plausibil‑i
Akk. Sg.
plausibil‑em
plausibil‑em
plausibil‑e
Abl. Sg.
plausibil‑i
plausibil‑i
plausibil‑i
Nom. Pl.
plausibil‑es
plausibil‑es
plausibil‑ia
Gen. Pl.
plausibil‑ium
plausibil‑ium
plausibil‑ium
Dat. Pl.
plausibil‑ibus
plausibil‑ibus
plausibil‑ibus
Akk. Pl.
plausibil‑es
plausibil‑es
plausibil‑ia
Abl. Pl.
plausibil‑ibus
plausibil‑ibus
plausibil‑ibus

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
plausibil‑ior
plausibil‑ior
plausibil‑ius
Gen. Sg.
plausibil‑ior‑is
plausibil‑ior‑is
plausibil‑ior‑is
Dat. Sg.
plausibil‑ior‑i
plausibil‑ior‑i
plausibil‑ior‑i
Akk. Sg.
plausibil‑ior‑em
plausibil‑ior‑em
plausibil‑ius
Abl. Sg.
plausibil‑ior‑e
plausibil‑ior‑e
plausibil‑ior‑e
Nom. Pl.
plausibil‑ior‑es
plausibil‑ior‑es
plausibil‑ior‑a
Gen. Pl.
plausibil‑ior‑um
plausibil‑ior‑um
plausibil‑ior‑um
Dat. Pl.
plausibil‑ior‑ibus
plausibil‑ior‑ibus
plausibil‑ior‑ibus
Akk. Pl.
plausibil‑ior‑es
plausibil‑ior‑es
plausibil‑ior‑a
Abl. Pl.
plausibil‑ior‑ibus
plausibil‑ior‑ibus
plausibil‑ior‑ibus