Konjugation zu «patefierī, patefiō, patefactus sum»

Konjugation zu «patefierī, patefiō, patefactus sum»

Präsensstamm

Präs. Ind. Präs. Konj. Imperf. Ind. Imperf. Konj. Fut. I Ind.
1. Pers. Sg.
patefi‑o
patefi‑a‑m
patefi‑eba‑m
patefi‑e‑re‑m
patefi‑a‑m
2. Pers. Sg.
patefi‑s
patefi‑a‑s
patefi‑eba‑s
patefi‑e‑re‑s
patefi‑e‑s
3. Pers. Sg.
patefi‑t
patefi‑a‑t
patefi‑eba‑t
patefi‑e‑re‑t
patefi‑e‑t
1. Pers. Pl.
patefi‑mus
patefi‑a‑mus
patefi‑eba‑mus
patefi‑e‑re‑mus
patefi‑e‑mus
2. Pers. Pl.
patefi‑tis
patefi‑a‑tis
patefi‑eba‑tis
patefi‑e‑re‑tis
patefi‑e‑tis
3. Pers. Pl.
patefi‑u‑nt
patefi‑a‑nt
patefi‑eba‑nt
patefi‑e‑re‑nt
patefi‑e‑nt

Perfektstamm

Perf. Ind. Perf. Konj. Plusquamperf. Ind. Plusquamperf. Konj. Fut. II Ind.
1. Pers. Sg.
patefact‑us sum
patefact‑us sim
patefact‑us eram
patefact‑us essem
patefact‑us ero
2. Pers. Sg.
patefact‑us es
patefact‑us sis
patefact‑us eras
patefact‑us esses
patefact‑us eris
3. Pers. Sg.
patefact‑us est
patefact‑us sit
patefact‑us erat
patefact‑us esset
patefact‑us erit
1. Pers. Pl.
patefact‑i sumus
patefact‑i simus
patefact‑i eramus
patefact‑i essemus
patefact‑i erimus
2. Pers. Pl.
patefact‑i estis
patefact‑i sitis
patefact‑i eratis
patefact‑i essetis
patefact‑i eritis
3. Pers. Pl.
patefact‑i sunt
patefact‑i sint
patefact‑i erant
patefact‑i essent
patefact‑i erunt

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
patefi, patefiere
patefite
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Infinitiv Präs.
patefieri
Infinitiv Perf.
patefact‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
patefactur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse, patefore