Deklination zu «obligātus a um»

Deklination zu «obligātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
obligat‑e
Adverb Komparativ
obligat‑ius
Adverb Superlativ
obligat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
obligat‑us
obligat‑a
obligat‑um
Gen. Sg.
obligat‑i
obligat‑ae
obligat‑i
Dat. Sg.
obligat‑o
obligat‑ae
obligat‑o
Akk. Sg.
obligat‑um
obligat‑am
obligat‑um
Abl. Sg.
obligat‑o
obligat‑a
obligat‑o
Nom. Pl.
obligat‑i
obligat‑ae
obligat‑a
Gen. Pl.
obligat‑orum
obligat‑arum
obligat‑orum
Dat. Pl.
obligat‑is
obligat‑is
obligat‑is
Akk. Pl.
obligat‑os
obligat‑as
obligat‑a
Abl. Pl.
obligat‑is
obligat‑is
obligat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
obligat‑ior
obligat‑ior
obligat‑ius
Gen. Sg.
obligat‑ior‑is
obligat‑ior‑is
obligat‑ior‑is
Dat. Sg.
obligat‑ior‑i
obligat‑ior‑i
obligat‑ior‑i
Akk. Sg.
obligat‑ior‑em
obligat‑ior‑em
obligat‑ius
Abl. Sg.
obligat‑ior‑e
obligat‑ior‑e
obligat‑ior‑e
Nom. Pl.
obligat‑ior‑es
obligat‑ior‑es
obligat‑ior‑a
Gen. Pl.
obligat‑ior‑um
obligat‑ior‑um
obligat‑ior‑um
Dat. Pl.
obligat‑ior‑ibus
obligat‑ior‑ibus
obligat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
obligat‑ior‑es
obligat‑ior‑es
obligat‑ior‑a
Abl. Pl.
obligat‑ior‑ibus
obligat‑ior‑ibus
obligat‑ior‑ibus