Konjugation zu «nōbilitāre, nōbilitō, nōbilitāvī, nōbilitātum»

Konjugation zu «nōbilitāre, nōbilitō, nōbilitāvī, nōbilitātum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	nobilit‑o	nobilit‑e‑m	nobilita‑ba‑m	nobilita‑re‑m	nobilita‑b‑o
2. Pers. Sg.	nobilita‑s	nobilit‑e‑s	nobilita‑ba‑s	nobilita‑re‑s	nobilita‑bi‑s
3. Pers. Sg.	nobilita‑t	nobilit‑e‑t	nobilita‑ba‑t	nobilita‑re‑t	nobilita‑bi‑t
1. Pers. Pl.	nobilita‑mus	nobilit‑e‑mus	nobilita‑ba‑mus	nobilita‑re‑mus	nobilita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	nobilita‑tis	nobilit‑e‑tis	nobilita‑ba‑tis	nobilita‑re‑tis	nobilita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	nobilita‑nt	nobilit‑e‑nt	nobilita‑ba‑nt	nobilita‑re‑nt	nobilita‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

	Präs. Ind. Pass.	Präs. Konj. Pass.	Imperf. Ind. Pass.	Imperf. Konj. Pass.	Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	nobilit‑or	nobilit‑e‑r	nobilita‑ba‑r	nobilita‑re‑r	nobilita‑b‑or
2. Pers. Sg.	nobilita‑ris	nobilit‑e‑ris, nobilit‑e‑re	nobilita‑ba‑ris, nobilita‑ba‑re	nobilita‑re‑ris, nobilita‑re‑re	nobilita‑be‑ris, nobilita‑be‑re
3. Pers. Sg.	nobilita‑tur	nobilit‑e‑tur	nobilita‑ba‑tur	nobilita‑re‑tur	nobilita‑bi‑tur
1. Pers. Pl.	nobilita‑mur	nobilit‑e‑mur	nobilita‑ba‑mur	nobilita‑re‑mur	nobilita‑bi‑mur
2. Pers. Pl.	nobilita‑mini	nobilit‑e‑mini	nobilita‑ba‑mini	nobilita‑re‑mini	nobilita‑bi‑mini
3. Pers. Pl.	nobilita‑ntur	nobilit‑e‑ntur	nobilita‑ba‑ntur	nobilita‑re‑ntur	nobilita‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	nobilitav‑i	nobilitav‑eri‑m	nobilitav‑era‑m	nobilitav‑isse‑m	nobilitav‑ero
2. Pers. Sg.	nobilitav‑isti	nobilitav‑eri‑s	nobilitav‑era‑s	nobilitav‑isse‑s	nobilitav‑eris
3. Pers. Sg.	nobilitav‑it	nobilitav‑eri‑t	nobilitav‑era‑t	nobilitav‑isse‑t	nobilitav‑erit
1. Pers. Pl.	nobilitav‑imus	nobilitav‑eri‑mus	nobilitav‑era‑mus	nobilitav‑isse‑mus	nobilitav‑erimus
2. Pers. Pl.	nobilitav‑istis	nobilitav‑eri‑tis	nobilitav‑era‑tis	nobilitav‑isse‑tis	nobilitav‑eritis
3. Pers. Pl.	nobilitav‑erunt, nobilitav‑ere	nobilitav‑eri‑nt	nobilitav‑era‑nt	nobilitav‑isse‑nt	nobilitav‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.	nobilitat‑us sum	nobilitat‑us sim	nobilitat‑us eram	nobilitat‑us essem	nobilitat‑us ero
2. Pers. Sg.	nobilitat‑us es	nobilitat‑us sis	nobilitat‑us eras	nobilitat‑us esses	nobilitat‑us eris
3. Pers. Sg.	nobilitat‑us est	nobilitat‑us sit	nobilitat‑us erat	nobilitat‑us esset	nobilitat‑us erit
1. Pers. Pl.	nobilitat‑i sumus	nobilitat‑i simus	nobilitat‑i eramus	nobilitat‑i essemus	nobilitat‑i erimus
2. Pers. Pl.	nobilitat‑i estis	nobilitat‑i sitis	nobilitat‑i eratis	nobilitat‑i essetis	nobilitat‑i eritis
3. Pers. Pl.	nobilitat‑i sunt	nobilitat‑i sint	nobilitat‑i erant	nobilitat‑i essent	nobilitat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	nobilitans nobilitantis
Part. Fut. Akt.	nobilitaturus a um
Part. Perf. Pass.	nobilitatus a um
Gerundium	nobilita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	nobilitandus a um

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	nobilita	nobilita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	nobilitare	nobilita‑ri, nobilita‑rier
Infinitiv Perf.	nobilitav‑isse	nobilitat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	nobilitatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	nobilitat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nobilitans	nobilitans	nobilitans
Gen. Sg.	nobilitant‑is	nobilitant‑is	nobilitant‑is
Dat. Sg.	nobilitant‑i	nobilitant‑i	nobilitant‑i
Akk. Sg.	nobilitant‑em	nobilitant‑em	nobilitans
Abl. Sg.	nobilitant‑e	nobilitant‑e	nobilitant‑e
Nom. Pl.	nobilitant‑es	nobilitant‑es	nobilitant‑ia
Gen. Pl.	nobilitant‑ium	nobilitant‑ium	nobilitant‑ium
Dat. Pl.	nobilitant‑ibus	nobilitant‑ibus	nobilitant‑ibus
Akk. Pl.	nobilitant‑es, nobilitant‑is	nobilitant‑es, nobilitant‑is	nobilitant‑ia
Abl. Pl.	nobilitant‑ibus	nobilitant‑ibus	nobilitant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nobilitat‑us	nobilitat‑a	nobilitat‑um
Gen. Sg.	nobilitat‑i	nobilitat‑ae	nobilitat‑i
Dat. Sg.	nobilitat‑o	nobilitat‑ae	nobilitat‑o
Akk. Sg.	nobilitat‑um	nobilitat‑am	nobilitat‑um
Abl. Sg.	nobilitat‑o	nobilitat‑a	nobilitat‑o
Nom. Pl.	nobilitat‑i	nobilitat‑ae	nobilitat‑a
Gen. Pl.	nobilitat‑orum	nobilitat‑arum	nobilitat‑orum
Dat. Pl.	nobilitat‑is	nobilitat‑is	nobilitat‑is
Akk. Pl.	nobilitat‑os	nobilitat‑as	nobilitat‑a
Abl. Pl.	nobilitat‑is	nobilitat‑is	nobilitat‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nobilitatur‑us	nobilitatur‑a	nobilitatur‑um
Gen. Sg.	nobilitatur‑i	nobilitatur‑ae	nobilitatur‑i
Dat. Sg.	nobilitatur‑o	nobilitatur‑ae	nobilitatur‑o
Akk. Sg.	nobilitatur‑um	nobilitatur‑am	nobilitatur‑um
Abl. Sg.	nobilitatur‑o	nobilitatur‑a	nobilitatur‑o
Nom. Pl.	nobilitatur‑i	nobilitatur‑ae	nobilitatur‑a
Gen. Pl.	nobilitatur‑orum	nobilitatur‑arum	nobilitatur‑orum
Dat. Pl.	nobilitatur‑is	nobilitatur‑is	nobilitatur‑is
Akk. Pl.	nobilitatur‑os	nobilitatur‑as	nobilitatur‑a
Abl. Pl.	nobilitatur‑is	nobilitatur‑is	nobilitatur‑is

Gerundium

Gen.	nobilita‑ndi
Dat.	nobilita‑ndo
Akk.	nobilita‑ndum
Abl.	nobilita‑ndo

Gerundivum

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nobilitand‑us	nobilitand‑a	nobilitand‑um
Gen. Sg.	nobilitand‑i	nobilitand‑ae	nobilitand‑i
Dat. Sg.	nobilitand‑o	nobilitand‑ae	nobilitand‑o
Akk. Sg.	nobilitand‑um	nobilitand‑am	nobilitand‑um
Abl. Sg.	nobilitand‑o	nobilitand‑a	nobilitand‑o
Nom. Pl.	nobilitand‑i	nobilitand‑ae	nobilitand‑a
Gen. Pl.	nobilitand‑orum	nobilitand‑arum	nobilitand‑orum
Dat. Pl.	nobilitand‑is	nobilitand‑is	nobilitand‑is
Akk. Pl.	nobilitand‑os	nobilitand‑as	nobilitand‑a
Abl. Pl.	nobilitand‑is	nobilitand‑is	nobilitand‑is