Konjugation zu «nigrēscere, nigrēscō, nigruī,-»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	nigresc‑o	nigresc‑a‑m	nigresc‑eba‑m	nigresce‑re‑m	nigresc‑a‑m
2. Pers. Sg.	nigresc‑i‑s	nigresc‑a‑s	nigresc‑eba‑s	nigresce‑re‑s	nigresc‑e‑s
3. Pers. Sg.	nigresc‑i‑t	nigresc‑a‑t	nigresc‑eba‑t	nigresce‑re‑t	nigresc‑e‑t
1. Pers. Pl.	nigresc‑i‑mus	nigresc‑a‑mus	nigresc‑eba‑mus	nigresce‑re‑mus	nigresc‑e‑mus
2. Pers. Pl.	nigresc‑i‑tis	nigresc‑a‑tis	nigresc‑eba‑tis	nigresce‑re‑tis	nigresc‑e‑tis
3. Pers. Pl.	nigresc‑u‑nt	nigresc‑a‑nt	nigresc‑eba‑nt	nigresce‑re‑nt	nigresc‑e‑nt

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	nigru‑i	nigru‑eri‑m	nigru‑era‑m	nigru‑isse‑m	nigru‑ero
2. Pers. Sg.	nigru‑isti	nigru‑eri‑s	nigru‑era‑s	nigru‑isse‑s	nigru‑eris
3. Pers. Sg.	nigru‑it	nigru‑eri‑t	nigru‑era‑t	nigru‑isse‑t	nigru‑erit
1. Pers. Pl.	nigru‑imus	nigru‑eri‑mus	nigru‑era‑mus	nigru‑isse‑mus	nigru‑erimus
2. Pers. Pl.	nigru‑istis	nigru‑eri‑tis	nigru‑era‑tis	nigru‑isse‑tis	nigru‑eritis
3. Pers. Pl.	nigru‑erunt, nigru‑ere	nigru‑eri‑nt	nigru‑era‑nt	nigru‑isse‑nt	nigru‑erint