Deklination zu «nanctus a um»

Deklination zu «nanctus a um»

Adverbien

Adverb Positiv	nanct‑e
Adverb Komparativ	nanct‑ius
Adverb Superlativ	nanct‑issim‑e

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nanct‑us	nanct‑a	nanct‑um
Gen. Sg.	nanct‑i	nanct‑ae	nanct‑i
Dat. Sg.	nanct‑o	nanct‑ae	nanct‑o
Akk. Sg.	nanct‑um	nanct‑am	nanct‑um
Abl. Sg.	nanct‑o	nanct‑a	nanct‑o
Nom. Pl.	nanct‑i	nanct‑ae	nanct‑a
Gen. Pl.	nanct‑orum	nanct‑arum	nanct‑orum
Dat. Pl.	nanct‑is	nanct‑is	nanct‑is
Akk. Pl.	nanct‑os	nanct‑as	nanct‑a
Abl. Pl.	nanct‑is	nanct‑is	nanct‑is

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nanct‑ior	nanct‑ior	nanct‑ius
Gen. Sg.	nanct‑ior‑is	nanct‑ior‑is	nanct‑ior‑is
Dat. Sg.	nanct‑ior‑i	nanct‑ior‑i	nanct‑ior‑i
Akk. Sg.	nanct‑ior‑em	nanct‑ior‑em	nanct‑ius
Abl. Sg.	nanct‑ior‑e	nanct‑ior‑e	nanct‑ior‑e
Nom. Pl.	nanct‑ior‑es	nanct‑ior‑es	nanct‑ior‑a
Gen. Pl.	nanct‑ior‑um	nanct‑ior‑um	nanct‑ior‑um
Dat. Pl.	nanct‑ior‑ibus	nanct‑ior‑ibus	nanct‑ior‑ibus
Akk. Pl.	nanct‑ior‑es	nanct‑ior‑es	nanct‑ior‑a
Abl. Pl.	nanct‑ior‑ibus	nanct‑ior‑ibus	nanct‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	nanct‑issim‑us	nanct‑issim‑a	nanct‑issim‑um
Gen. Sg.	nanct‑issim‑i	nanct‑issim‑ae	nanct‑issim‑i
Dat. Sg.	nanct‑issim‑o	nanct‑issim‑ae	nanct‑issim‑o
Akk. Sg.	nanct‑issim‑um	nanct‑issim‑am	nanct‑issim‑um
Abl. Sg.	nanct‑issim‑o	nanct‑issim‑a	nanct‑issim‑o
Nom. Pl.	nanct‑issim‑i	nanct‑issim‑ae	nanct‑issim‑a
Gen. Pl.	nanct‑issim‑orum	nanct‑issim‑arum	nanct‑issim‑orum
Dat. Pl.	nanct‑issim‑is	nanct‑issim‑is	nanct‑issim‑is
Akk. Pl.	nanct‑issim‑os	nanct‑issim‑as	nanct‑issim‑a
Abl. Pl.	nanct‑issim‑is	nanct‑issim‑is	nanct‑issim‑is