Deklination zu «mānsuēs mānsuētis»

Deklination zu «mānsuēs mānsuētis»

Adverbien

Adverb Positiv
mansuet‑iter
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
mansuet‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
mansues
mansues
mansues
Gen. Sg.
mansuet‑is
mansuet‑is
mansuet‑is
Dat. Sg.
mansuet‑i
mansuet‑i
mansuet‑i
Akk. Sg.
mansuet‑em
mansuet‑em, mansuem
mansues
Abl. Sg.
mansuet‑i
mansuet‑i
mansuet‑i
Nom. Pl.
mansuet‑es
mansuet‑es
mansuet‑ia
Gen. Pl.
mansuet‑ium
mansuet‑ium
mansuet‑ium
Dat. Pl.
mansuet‑ibus
mansuet‑ibus
mansuet‑ibus
Akk. Pl.
mansuet‑es, mansuet‑is
mansuet‑es, mansuet‑is
mansuet‑ia
Abl. Pl.
mansuet‑ibus
mansuet‑ibus
mansuet‑ibus