Konjugation zu «lāmentārī, lāmentor, lāmentātus sum»

Konjugation zu «lāmentārī, lāmentor, lāmentātus sum»

Präsensstamm

Präs. Ind. Präs. Konj. Imperf. Ind. Imperf. Konj. Fut. I Ind.
1. Pers. Sg.
lament‑or
lament‑e‑r
lamenta‑ba‑r
lamenta‑re‑r
lamenta‑b‑or
2. Pers. Sg.
lamenta‑ris, lamenta‑re
lament‑e‑ris, lament‑e‑re
lamenta‑ba‑ris, lamenta‑ba‑re
lamenta‑re‑ris, lamenta‑re‑re
lamenta‑be‑ris, lamenta‑be‑re
3. Pers. Sg.
lamenta‑tur
lament‑e‑tur
lamenta‑ba‑tur
lamenta‑re‑tur
lamenta‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
lamenta‑mur
lament‑e‑mur
lamenta‑ba‑mur
lamenta‑re‑mur
lamenta‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
lamenta‑mini
lament‑e‑mini
lamenta‑ba‑mini
lamenta‑re‑mini
lamenta‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
lamenta‑ntur
lament‑e‑ntur
lamenta‑ba‑ntur
lamenta‑re‑ntur
lamenta‑bu‑ntur

Perfektstamm

Perf. Ind. Perf. Konj. Plusquamperf. Ind. Plusquamperf. Konj. Fut. II Ind.
1. Pers. Sg.
lamentat‑us sum
lamentat‑us sim
lamentat‑us eram
lamentat‑us essem
lamentat‑us ero
2. Pers. Sg.
lamentat‑us es
lamentat‑us sis
lamentat‑us eras
lamentat‑us esses
lamentat‑us eris
3. Pers. Sg.
lamentat‑us est
lamentat‑us sit
lamentat‑us erat
lamentat‑us esset
lamentat‑us erit
1. Pers. Pl.
lamentat‑i sumus, lamentavimus
lamentat‑i simus
lamentat‑i eramus
lamentat‑i essemus
lamentat‑i erimus
2. Pers. Pl.
lamentat‑i estis
lamentat‑i sitis
lamentat‑i eratis
lamentat‑i essetis
lamentat‑i eritis
3. Pers. Pl.
lamentat‑i sunt
lamentat‑i sint
lamentat‑i erant
lamentat‑i essent
lamentat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs.
lamentans lamentantis
Part. Fut.
lamentaturus a um
Part. Perf.
lamentatus a um
Gerundium
lamenta‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
lamentandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
lamenta‑re
lamenta‑mini
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Infinitiv Präs.
lamentari, lamentarier
Infinitiv Perf.
lamentat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
lamentatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
lamentans
lamentans
lamentans
Gen. Sg.
lamentant‑is
lamentant‑is
lamentant‑is
Dat. Sg.
lamentant‑i
lamentant‑i
lamentant‑i
Akk. Sg.
lamentant‑em
lamentant‑em
lamentans
Abl. Sg.
lamentant‑e
lamentant‑e
lamentant‑e
Nom. Pl.
lamentant‑es
lamentant‑es
lamentant‑ia
Gen. Pl.
lamentant‑ium
lamentant‑ium
lamentant‑ium
Dat. Pl.
lamentant‑ibus
lamentant‑ibus
lamentant‑ibus
Akk. Pl.
lamentant‑es, lamentant‑is
lamentant‑es, lamentant‑is
lamentant‑ia
Abl. Pl.
lamentant‑ibus
lamentant‑ibus
lamentant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
lamentat‑us
lamentat‑a
lamentat‑um
Gen. Sg.
lamentat‑i
lamentat‑ae
lamentat‑i
Dat. Sg.
lamentat‑o
lamentat‑ae
lamentat‑o
Akk. Sg.
lamentat‑um
lamentat‑am
lamentat‑um
Abl. Sg.
lamentat‑o
lamentat‑a
lamentat‑o
Nom. Pl.
lamentat‑i
lamentat‑ae
lamentat‑a
Gen. Pl.
lamentat‑orum
lamentat‑arum
lamentat‑orum
Dat. Pl.
lamentat‑is
lamentat‑is
lamentat‑is
Akk. Pl.
lamentat‑os
lamentat‑as
lamentat‑a
Abl. Pl.
lamentat‑is
lamentat‑is
lamentat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
lamentatur‑us
lamentatur‑a
lamentatur‑um
Gen. Sg.
lamentatur‑i
lamentatur‑ae
lamentatur‑i
Dat. Sg.
lamentatur‑o
lamentatur‑ae
lamentatur‑o
Akk. Sg.
lamentatur‑um
lamentatur‑am
lamentatur‑um
Abl. Sg.
lamentatur‑o
lamentatur‑a
lamentatur‑o
Nom. Pl.
lamentatur‑i
lamentatur‑ae
lamentatur‑a
Gen. Pl.
lamentatur‑orum
lamentatur‑arum
lamentatur‑orum
Dat. Pl.
lamentatur‑is
lamentatur‑is
lamentatur‑is
Akk. Pl.
lamentatur‑os
lamentatur‑as
lamentatur‑a
Abl. Pl.
lamentatur‑is
lamentatur‑is
lamentatur‑is

Gerundium

Gen.
lamenta‑ndi
Dat.
lamenta‑ndo
Akk.
lamenta‑ndum
Abl.
lamenta‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
lamentand‑us
lamentand‑a
lamentand‑um
Gen. Sg.
lamentand‑i
lamentand‑ae
lamentand‑i
Dat. Sg.
lamentand‑o
lamentand‑ae
lamentand‑o
Akk. Sg.
lamentand‑um
lamentand‑am
lamentand‑um
Abl. Sg.
lamentand‑o
lamentand‑a
lamentand‑o
Nom. Pl.
lamentand‑i
lamentand‑ae
lamentand‑a
Gen. Pl.
lamentand‑orum
lamentand‑arum
lamentand‑orum
Dat. Pl.
lamentand‑is
lamentand‑is
lamentand‑is
Akk. Pl.
lamentand‑os
lamentand‑as
lamentand‑a
Abl. Pl.
lamentand‑is
lamentand‑is
lamentand‑is