Deklination zu «irritus a um»

Deklination zu «irritus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
irrite
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
irrit‑us
irrit‑a
irrit‑um
Gen. Sg.
irrit‑i
irrit‑ae
irrit‑i
Dat. Sg.
irrit‑o
irrit‑ae
irrit‑o
Akk. Sg.
irrit‑um
irrit‑am
irrit‑um
Abl. Sg.
irrit‑o
irrit‑a
irrit‑o
Nom. Pl.
irrit‑i
irrit‑ae
irrit‑a
Gen. Pl.
irrit‑orum
irrit‑arum
irrit‑orum
Dat. Pl.
irrit‑is
irrit‑is
irrit‑is
Akk. Pl.
irrit‑os
irrit‑as
irrit‑a
Abl. Pl.
irrit‑is
irrit‑is
irrit‑is