Deklination zu «inquiētus a um»

Deklination zu «inquiētus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
inquiet‑e
Adverb Komparativ
inquiet‑ius
Adverb Superlativ
inquiet‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inquiet‑us
inquiet‑a
inquiet‑um
Gen. Sg.
inquiet‑i
inquiet‑ae
inquiet‑i
Dat. Sg.
inquiet‑o
inquiet‑ae
inquiet‑o
Akk. Sg.
inquiet‑um
inquiet‑am
inquiet‑um
Abl. Sg.
inquiet‑o
inquiet‑a
inquiet‑o
Nom. Pl.
inquiet‑i
inquiet‑ae
inquiet‑a
Gen. Pl.
inquiet‑orum
inquiet‑arum
inquiet‑orum
Dat. Pl.
inquiet‑is
inquiet‑is
inquiet‑is
Akk. Pl.
inquiet‑os
inquiet‑as
inquiet‑a
Abl. Pl.
inquiet‑is
inquiet‑is
inquiet‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inquiet‑ior
inquiet‑ior
inquiet‑ius
Gen. Sg.
inquiet‑ior‑is
inquiet‑ior‑is
inquiet‑ior‑is
Dat. Sg.
inquiet‑ior‑i
inquiet‑ior‑i
inquiet‑ior‑i
Akk. Sg.
inquiet‑ior‑em
inquiet‑ior‑em
inquiet‑ius
Abl. Sg.
inquiet‑ior‑e
inquiet‑ior‑e
inquiet‑ior‑e
Nom. Pl.
inquiet‑ior‑es
inquiet‑ior‑es
inquiet‑ior‑a
Gen. Pl.
inquiet‑ior‑um
inquiet‑ior‑um
inquiet‑ior‑um
Dat. Pl.
inquiet‑ior‑ibus
inquiet‑ior‑ibus
inquiet‑ior‑ibus
Akk. Pl.
inquiet‑ior‑es
inquiet‑ior‑es
inquiet‑ior‑a
Abl. Pl.
inquiet‑ior‑ibus
inquiet‑ior‑ibus
inquiet‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inquiet‑issim‑us
inquiet‑issim‑a
inquiet‑issim‑um
Gen. Sg.
inquiet‑issim‑i
inquiet‑issim‑ae
inquiet‑issim‑i
Dat. Sg.
inquiet‑issim‑o
inquiet‑issim‑ae
inquiet‑issim‑o
Akk. Sg.
inquiet‑issim‑um
inquiet‑issim‑am
inquiet‑issim‑um
Abl. Sg.
inquiet‑issim‑o
inquiet‑issim‑a
inquiet‑issim‑o
Nom. Pl.
inquiet‑issim‑i
inquiet‑issim‑ae
inquiet‑issim‑a
Gen. Pl.
inquiet‑issim‑orum
inquiet‑issim‑arum
inquiet‑issim‑orum
Dat. Pl.
inquiet‑issim‑is
inquiet‑issim‑is
inquiet‑issim‑is
Akk. Pl.
inquiet‑issim‑os
inquiet‑issim‑as
inquiet‑issim‑a
Abl. Pl.
inquiet‑issim‑is
inquiet‑issim‑is
inquiet‑issim‑is