Deklination zu «inōrdinātus a um»

Deklination zu «inōrdinātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
inordinate
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inordinat‑us
inordinat‑a
inordinat‑um
Gen. Sg.
inordinat‑i
inordinat‑ae
inordinat‑i
Dat. Sg.
inordinat‑o
inordinat‑ae
inordinat‑o
Akk. Sg.
inordinat‑um
inordinat‑am
inordinat‑um
Abl. Sg.
inordinat‑o
inordinat‑a
inordinat‑o
Nom. Pl.
inordinat‑i
inordinat‑ae
inordinat‑a
Gen. Pl.
inordinat‑orum
inordinat‑arum
inordinat‑orum
Dat. Pl.
inordinat‑is
inordinat‑is
inordinat‑is
Akk. Pl.
inordinat‑os
inordinat‑as
inordinat‑a
Abl. Pl.
inordinat‑is
inordinat‑is
inordinat‑is