Deklination zu «īnfrāctus a um»

Deklination zu «īnfrāctus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
infract‑e
Adverb Komparativ
infract‑ius
Adverb Superlativ
infract‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
infract‑us
infract‑a
infract‑um
Gen. Sg.
infract‑i
infract‑ae
infract‑i
Dat. Sg.
infract‑o
infract‑ae
infract‑o
Akk. Sg.
infract‑um
infract‑am
infract‑um
Abl. Sg.
infract‑o
infract‑a
infract‑o
Nom. Pl.
infract‑i
infract‑ae
infract‑a
Gen. Pl.
infract‑orum
infract‑arum
infract‑orum
Dat. Pl.
infract‑is
infract‑is
infract‑is
Akk. Pl.
infract‑os
infract‑as
infract‑a
Abl. Pl.
infract‑is
infract‑is
infract‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
infract‑ior
infract‑ior
infract‑ius
Gen. Sg.
infract‑ior‑is
infract‑ior‑is
infract‑ior‑is
Dat. Sg.
infract‑ior‑i
infract‑ior‑i
infract‑ior‑i
Akk. Sg.
infract‑ior‑em
infract‑ior‑em
infract‑ius
Abl. Sg.
infract‑ior‑e
infract‑ior‑e
infract‑ior‑e
Nom. Pl.
infract‑ior‑es
infract‑ior‑es
infract‑ior‑a
Gen. Pl.
infract‑ior‑um
infract‑ior‑um
infract‑ior‑um
Dat. Pl.
infract‑ior‑ibus
infract‑ior‑ibus
infract‑ior‑ibus
Akk. Pl.
infract‑ior‑es
infract‑ior‑es
infract‑ior‑a
Abl. Pl.
infract‑ior‑ibus
infract‑ior‑ibus
infract‑ior‑ibus