Deklination zu «inērudītus a um»

Deklination zu «inērudītus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
inerudite
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inerudit‑us
inerudit‑a
inerudit‑um
Gen. Sg.
inerudit‑i
inerudit‑ae
inerudit‑i
Dat. Sg.
inerudit‑o
inerudit‑ae
inerudit‑o
Akk. Sg.
inerudit‑um
inerudit‑am
inerudit‑um
Abl. Sg.
inerudit‑o
inerudit‑a
inerudit‑o
Nom. Pl.
inerudit‑i
inerudit‑ae
inerudit‑a
Gen. Pl.
inerudit‑orum
inerudit‑arum
inerudit‑orum
Dat. Pl.
inerudit‑is
inerudit‑is
inerudit‑is
Akk. Pl.
inerudit‑os
inerudit‑as
inerudit‑a
Abl. Pl.
inerudit‑is
inerudit‑is
inerudit‑is

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inerudit‑issim‑us
inerudit‑issim‑a
inerudit‑issim‑um
Gen. Sg.
inerudit‑issim‑i
inerudit‑issim‑ae
inerudit‑issim‑i
Dat. Sg.
inerudit‑issim‑o
inerudit‑issim‑ae
inerudit‑issim‑o
Akk. Sg.
inerudit‑issim‑um
inerudit‑issim‑am
inerudit‑issim‑um
Abl. Sg.
inerudit‑issim‑o
inerudit‑issim‑a
inerudit‑issim‑o
Nom. Pl.
inerudit‑issim‑i
inerudit‑issim‑ae
inerudit‑issim‑a
Gen. Pl.
inerudit‑issim‑orum
inerudit‑issim‑arum
inerudit‑issim‑orum
Dat. Pl.
inerudit‑issim‑is
inerudit‑issim‑is
inerudit‑issim‑is
Akk. Pl.
inerudit‑issim‑os
inerudit‑issim‑as
inerudit‑issim‑a
Abl. Pl.
inerudit‑issim‑is
inerudit‑issim‑is
inerudit‑issim‑is