Deklination zu «indīgnāns indīgnantis»

Deklination zu «indīgnāns indīgnantis»

Adverbien

Adverb Positiv
indignanter
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
indignans
indignans
indignans
Gen. Sg.
indignant‑is
indignant‑is
indignant‑is
Dat. Sg.
indignant‑i
indignant‑i
indignant‑i
Akk. Sg.
indignant‑em
indignant‑em
indignans
Abl. Sg.
indignant‑i
indignant‑i
indignant‑i
Nom. Pl.
indignant‑es
indignant‑es
indignant‑ia
Gen. Pl.
indignant‑ium
indignant‑ium
indignant‑ium
Dat. Pl.
indignant‑ibus
indignant‑ibus
indignant‑ibus
Akk. Pl.
indignant‑es, indignant‑is
indignant‑es, indignant‑is
indignant‑ia
Abl. Pl.
indignant‑ibus
indignant‑ibus
indignant‑ibus

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
indignant‑ior
indignant‑ior
indignant‑ius
Gen. Sg.
indignant‑ior‑is
indignant‑ior‑is
indignant‑ior‑is
Dat. Sg.
indignant‑ior‑i
indignant‑ior‑i
indignant‑ior‑i
Akk. Sg.
indignant‑ior‑em
indignant‑ior‑em
indignant‑ius
Abl. Sg.
indignant‑ior‑e
indignant‑ior‑e
indignant‑ior‑e
Nom. Pl.
indignant‑ior‑es
indignant‑ior‑es
indignant‑ior‑a
Gen. Pl.
indignant‑ior‑um
indignant‑ior‑um
indignant‑ior‑um
Dat. Pl.
indignant‑ior‑ibus
indignant‑ior‑ibus
indignant‑ior‑ibus
Akk. Pl.
indignant‑ior‑es
indignant‑ior‑es
indignant‑ior‑a
Abl. Pl.
indignant‑ior‑ibus
indignant‑ior‑ibus
indignant‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
indignant‑issim‑us
indignant‑issim‑a
indignant‑issim‑um
Gen. Sg.
indignant‑issim‑i
indignant‑issim‑ae
indignant‑issim‑i
Dat. Sg.
indignant‑issim‑o
indignant‑issim‑ae
indignant‑issim‑o
Akk. Sg.
indignant‑issim‑um
indignant‑issim‑am
indignant‑issim‑um
Abl. Sg.
indignant‑issim‑o
indignant‑issim‑a
indignant‑issim‑o
Nom. Pl.
indignant‑issim‑i
indignant‑issim‑ae
indignant‑issim‑a
Gen. Pl.
indignant‑issim‑orum
indignant‑issim‑arum
indignant‑issim‑orum
Dat. Pl.
indignant‑issim‑is
indignant‑issim‑is
indignant‑issim‑is
Akk. Pl.
indignant‑issim‑os
indignant‑issim‑as
indignant‑issim‑a
Abl. Pl.
indignant‑issim‑is
indignant‑issim‑is
indignant‑issim‑is