Konjugation zu «increpitāre, increpitō, increpitāvī, increpitātum»

Konjugation zu «increpitāre, increpitō, increpitāvī, increpitātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
increpit‑o
increpit‑e‑m
increpita‑ba‑m
increpita‑re‑m
increpita‑b‑o
2. Pers. Sg.
increpita‑s
increpit‑e‑s
increpita‑ba‑s
increpita‑re‑s
increpita‑bi‑s
3. Pers. Sg.
increpita‑t
increpit‑e‑t
increpita‑ba‑t
increpita‑re‑t
increpita‑bi‑t
1. Pers. Pl.
increpita‑mus
increpit‑e‑mus
increpita‑ba‑mus
increpita‑re‑mus
increpita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
increpita‑tis
increpit‑e‑tis
increpita‑ba‑tis
increpita‑re‑tis
increpita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
increpita‑nt
increpit‑e‑nt
increpita‑ba‑nt
increpita‑re‑nt
increpita‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
increpit‑or
increpit‑e‑r
increpita‑ba‑r
increpita‑re‑r
increpita‑b‑or
2. Pers. Sg.
increpita‑ris
increpit‑e‑ris, increpit‑e‑re
increpita‑ba‑ris, increpita‑ba‑re
increpita‑re‑ris, increpita‑re‑re
increpita‑be‑ris, increpita‑be‑re
3. Pers. Sg.
increpita‑tur
increpit‑e‑tur
increpita‑ba‑tur
increpita‑re‑tur
increpita‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
increpita‑mur
increpit‑e‑mur
increpita‑ba‑mur
increpita‑re‑mur
increpita‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
increpita‑mini
increpit‑e‑mini
increpita‑ba‑mini
increpita‑re‑mini
increpita‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
increpita‑ntur
increpit‑e‑ntur
increpita‑ba‑ntur
increpita‑re‑ntur
increpita‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
increpitav‑i
increpitav‑eri‑m
increpitav‑era‑m
increpitav‑isse‑m
increpitav‑ero
2. Pers. Sg.
increpitav‑isti
increpitav‑eri‑s
increpitav‑era‑s
increpitav‑isse‑s
increpitav‑eris
3. Pers. Sg.
increpitav‑it
increpitav‑eri‑t
increpitav‑era‑t
increpitav‑isse‑t
increpitav‑erit
1. Pers. Pl.
increpitav‑imus
increpitav‑eri‑mus
increpitav‑era‑mus
increpitav‑isse‑mus
increpitav‑erimus
2. Pers. Pl.
increpitav‑istis
increpitav‑eri‑tis
increpitav‑era‑tis
increpitav‑isse‑tis
increpitav‑eritis
3. Pers. Pl.
increpitav‑erunt, increpitav‑ere
increpitav‑eri‑nt
increpitav‑era‑nt
increpitav‑isse‑nt
increpitav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
increpitat‑us sum
increpitat‑us sim
increpitat‑us eram
increpitat‑us essem
increpitat‑us ero
2. Pers. Sg.
increpitat‑us es
increpitat‑us sis
increpitat‑us eras
increpitat‑us esses
increpitat‑us eris
3. Pers. Sg.
increpitat‑us est
increpitat‑us sit
increpitat‑us erat
increpitat‑us esset
increpitat‑us erit
1. Pers. Pl.
increpitat‑i sumus
increpitat‑i simus
increpitat‑i eramus
increpitat‑i essemus
increpitat‑i erimus
2. Pers. Pl.
increpitat‑i estis
increpitat‑i sitis
increpitat‑i eratis
increpitat‑i essetis
increpitat‑i eritis
3. Pers. Pl.
increpitat‑i sunt
increpitat‑i sint
increpitat‑i erant
increpitat‑i essent
increpitat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
increpitans increpitantis
Part. Fut. Akt.
increpitaturus a um
Part. Perf. Pass.
increpitatus a um
Gerundium
increpita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
increpitandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
increpita
increpita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
increpitare
increpita‑ri, increpita‑rier
Infinitiv Perf.
increpitav‑isse
increpitat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
increpitatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
increpitat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
increpitans
increpitans
increpitans
Gen. Sg.
increpitant‑is
increpitant‑is
increpitant‑is
Dat. Sg.
increpitant‑i
increpitant‑i
increpitant‑i
Akk. Sg.
increpitant‑em
increpitant‑em
increpitans
Abl. Sg.
increpitant‑e
increpitant‑e
increpitant‑e
Nom. Pl.
increpitant‑es
increpitant‑es
increpitant‑ia
Gen. Pl.
increpitant‑ium
increpitant‑ium
increpitant‑ium
Dat. Pl.
increpitant‑ibus
increpitant‑ibus
increpitant‑ibus
Akk. Pl.
increpitant‑es, increpitant‑is
increpitant‑es, increpitant‑is
increpitant‑ia
Abl. Pl.
increpitant‑ibus
increpitant‑ibus
increpitant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
increpitat‑us
increpitat‑a
increpitat‑um
Gen. Sg.
increpitat‑i
increpitat‑ae
increpitat‑i
Dat. Sg.
increpitat‑o
increpitat‑ae
increpitat‑o
Akk. Sg.
increpitat‑um
increpitat‑am
increpitat‑um
Abl. Sg.
increpitat‑o
increpitat‑a
increpitat‑o
Nom. Pl.
increpitat‑i
increpitat‑ae
increpitat‑a
Gen. Pl.
increpitat‑orum
increpitat‑arum
increpitat‑orum
Dat. Pl.
increpitat‑is
increpitat‑is
increpitat‑is
Akk. Pl.
increpitat‑os
increpitat‑as
increpitat‑a
Abl. Pl.
increpitat‑is
increpitat‑is
increpitat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
increpitatur‑us
increpitatur‑a
increpitatur‑um
Gen. Sg.
increpitatur‑i
increpitatur‑ae
increpitatur‑i
Dat. Sg.
increpitatur‑o
increpitatur‑ae
increpitatur‑o
Akk. Sg.
increpitatur‑um
increpitatur‑am
increpitatur‑um
Abl. Sg.
increpitatur‑o
increpitatur‑a
increpitatur‑o
Nom. Pl.
increpitatur‑i
increpitatur‑ae
increpitatur‑a
Gen. Pl.
increpitatur‑orum
increpitatur‑arum
increpitatur‑orum
Dat. Pl.
increpitatur‑is
increpitatur‑is
increpitatur‑is
Akk. Pl.
increpitatur‑os
increpitatur‑as
increpitatur‑a
Abl. Pl.
increpitatur‑is
increpitatur‑is
increpitatur‑is

Gerundium

Gen.
increpita‑ndi
Dat.
increpita‑ndo
Akk.
increpita‑ndum
Abl.
increpita‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
increpitand‑us
increpitand‑a
increpitand‑um
Gen. Sg.
increpitand‑i
increpitand‑ae
increpitand‑i
Dat. Sg.
increpitand‑o
increpitand‑ae
increpitand‑o
Akk. Sg.
increpitand‑um
increpitand‑am
increpitand‑um
Abl. Sg.
increpitand‑o
increpitand‑a
increpitand‑o
Nom. Pl.
increpitand‑i
increpitand‑ae
increpitand‑a
Gen. Pl.
increpitand‑orum
increpitand‑arum
increpitand‑orum
Dat. Pl.
increpitand‑is
increpitand‑is
increpitand‑is
Akk. Pl.
increpitand‑os
increpitand‑as
increpitand‑a
Abl. Pl.
increpitand‑is
increpitand‑is
increpitand‑is