Deklination zu «incontinēns incontinentis»

Deklination zu «incontinēns incontinentis»

Adverbien

Adverb Positiv
incontinenter
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
incontinent‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
incontinens
incontinens
incontinens
Gen. Sg.
incontinent‑is
incontinent‑is
incontinent‑is
Dat. Sg.
incontinent‑i
incontinent‑i
incontinent‑i
Akk. Sg.
incontinent‑em
incontinent‑em
incontinens
Abl. Sg.
incontinent‑i
incontinent‑i
incontinent‑i
Nom. Pl.
incontinent‑es
incontinent‑es
incontinent‑ia
Gen. Pl.
incontinent‑ium
incontinent‑ium
incontinent‑ium
Dat. Pl.
incontinent‑ibus
incontinent‑ibus
incontinent‑ibus
Akk. Pl.
incontinent‑es, incontinent‑is
incontinent‑es, incontinent‑is
incontinent‑ia
Abl. Pl.
incontinent‑ibus
incontinent‑ibus
incontinent‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
incontinent‑issim‑us
incontinent‑issim‑a
incontinent‑issim‑um
Gen. Sg.
incontinent‑issim‑i
incontinent‑issim‑ae
incontinent‑issim‑i
Dat. Sg.
incontinent‑issim‑o
incontinent‑issim‑ae
incontinent‑issim‑o
Akk. Sg.
incontinent‑issim‑um
incontinent‑issim‑am
incontinent‑issim‑um
Abl. Sg.
incontinent‑issim‑o
incontinent‑issim‑a
incontinent‑issim‑o
Nom. Pl.
incontinent‑issim‑i
incontinent‑issim‑ae
incontinent‑issim‑a
Gen. Pl.
incontinent‑issim‑orum
incontinent‑issim‑arum
incontinent‑issim‑orum
Dat. Pl.
incontinent‑issim‑is
incontinent‑issim‑is
incontinent‑issim‑is
Akk. Pl.
incontinent‑issim‑os
incontinent‑issim‑as
incontinent‑issim‑a
Abl. Pl.
incontinent‑issim‑is
incontinent‑issim‑is
incontinent‑issim‑is