Deklination zu «incōnsultus a um»

Deklination zu «incōnsultus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
inconsulte
Adverb Komparativ
inconsultius
Adverb Superlativ
inconsult‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inconsult‑us
inconsult‑a
inconsult‑um
Gen. Sg.
inconsult‑i
inconsult‑ae
inconsult‑i
Dat. Sg.
inconsult‑o
inconsult‑ae
inconsult‑o
Akk. Sg.
inconsult‑um
inconsult‑am
inconsult‑um
Abl. Sg.
inconsult‑o
inconsult‑a
inconsult‑o
Nom. Pl.
inconsult‑i
inconsult‑ae
inconsult‑a
Gen. Pl.
inconsult‑orum
inconsult‑arum
inconsult‑orum
Dat. Pl.
inconsult‑is
inconsult‑is
inconsult‑is
Akk. Pl.
inconsult‑os
inconsult‑as
inconsult‑a
Abl. Pl.
inconsult‑is
inconsult‑is
inconsult‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inconsult‑ior
inconsult‑ior
inconsult‑ius
Gen. Sg.
inconsult‑ior‑is
inconsult‑ior‑is
inconsult‑ior‑is
Dat. Sg.
inconsult‑ior‑i
inconsult‑ior‑i
inconsult‑ior‑i
Akk. Sg.
inconsult‑ior‑em
inconsult‑ior‑em
inconsult‑ius
Abl. Sg.
inconsult‑ior‑e
inconsult‑ior‑e
inconsult‑ior‑e
Nom. Pl.
inconsult‑ior‑es
inconsult‑ior‑es
inconsult‑ior‑a
Gen. Pl.
inconsult‑ior‑um
inconsult‑ior‑um
inconsult‑ior‑um
Dat. Pl.
inconsult‑ior‑ibus
inconsult‑ior‑ibus
inconsult‑ior‑ibus
Akk. Pl.
inconsult‑ior‑es
inconsult‑ior‑es
inconsult‑ior‑a
Abl. Pl.
inconsult‑ior‑ibus
inconsult‑ior‑ibus
inconsult‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
inconsult‑issim‑us
inconsult‑issim‑a
inconsult‑issim‑um
Gen. Sg.
inconsult‑issim‑i
inconsult‑issim‑ae
inconsult‑issim‑i
Dat. Sg.
inconsult‑issim‑o
inconsult‑issim‑ae
inconsult‑issim‑o
Akk. Sg.
inconsult‑issim‑um
inconsult‑issim‑am
inconsult‑issim‑um
Abl. Sg.
inconsult‑issim‑o
inconsult‑issim‑a
inconsult‑issim‑o
Nom. Pl.
inconsult‑issim‑i
inconsult‑issim‑ae
inconsult‑issim‑a
Gen. Pl.
inconsult‑issim‑orum
inconsult‑issim‑arum
inconsult‑issim‑orum
Dat. Pl.
inconsult‑issim‑is
inconsult‑issim‑is
inconsult‑issim‑is
Akk. Pl.
inconsult‑issim‑os
inconsult‑issim‑as
inconsult‑issim‑a
Abl. Pl.
inconsult‑issim‑is
inconsult‑issim‑is
inconsult‑issim‑is