Konjugation zu «improperāre, improperō,-,-»

Konjugation zu «improperāre, improperō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
improper‑o
improper‑e‑m
impropera‑ba‑m
impropera‑re‑m
impropera‑b‑o
2. Pers. Sg.
impropera‑s
improper‑e‑s
impropera‑ba‑s
impropera‑re‑s
impropera‑bi‑s
3. Pers. Sg.
impropera‑t
improper‑e‑t
impropera‑ba‑t
impropera‑re‑t
impropera‑bi‑t
1. Pers. Pl.
impropera‑mus
improper‑e‑mus
impropera‑ba‑mus
impropera‑re‑mus
impropera‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
impropera‑tis
improper‑e‑tis
impropera‑ba‑tis
impropera‑re‑tis
impropera‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
impropera‑nt
improper‑e‑nt
impropera‑ba‑nt
impropera‑re‑nt
impropera‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
improperans improperantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
impropera‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
impropera‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
impropera
impropera‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
improperare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
improperans
improperans
improperans
Gen. Sg.
improperant‑is
improperant‑is
improperant‑is
Dat. Sg.
improperant‑i
improperant‑i
improperant‑i
Akk. Sg.
improperant‑em
improperant‑em
improperans
Abl. Sg.
improperant‑e
improperant‑e
improperant‑e
Nom. Pl.
improperant‑es
improperant‑es
improperant‑ia
Gen. Pl.
improperant‑ium
improperant‑ium
improperant‑ium
Dat. Pl.
improperant‑ibus
improperant‑ibus
improperant‑ibus
Akk. Pl.
improperant‑es, improperant‑is
improperant‑es, improperant‑is
improperant‑ia
Abl. Pl.
improperant‑ibus
improperant‑ibus
improperant‑ibus

Gerundium

Gen.
impropera‑ndi
Dat.
impropera‑ndo
Akk.
impropera‑ndum
Abl.
impropera‑ndo