Konjugation zu «improbāre, improbō, improbāvī, improbātum»

Konjugation zu «improbāre, improbō, improbāvī, improbātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
improb‑o
improb‑e‑m
improba‑ba‑m
improba‑re‑m
improba‑b‑o
2. Pers. Sg.
improba‑s
improb‑e‑s
improba‑ba‑s
improba‑re‑s
improba‑bi‑s
3. Pers. Sg.
improba‑t
improb‑e‑t
improba‑ba‑t
improba‑re‑t
improba‑bi‑t
1. Pers. Pl.
improba‑mus
improb‑e‑mus
improba‑ba‑mus
improba‑re‑mus
improba‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
improba‑tis
improb‑e‑tis
improba‑ba‑tis
improba‑re‑tis
improba‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
improba‑nt
improb‑e‑nt
improba‑ba‑nt
improba‑re‑nt
improba‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
improb‑or
improb‑e‑r
improba‑ba‑r
improba‑re‑r
improba‑b‑or
2. Pers. Sg.
improba‑ris
improb‑e‑ris, improb‑e‑re
improba‑ba‑ris, improba‑ba‑re
improba‑re‑ris, improba‑re‑re
improba‑be‑ris, improba‑be‑re
3. Pers. Sg.
improba‑tur
improb‑e‑tur
improba‑ba‑tur
improba‑re‑tur
improba‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
improba‑mur
improb‑e‑mur
improba‑ba‑mur
improba‑re‑mur
improba‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
improba‑mini
improb‑e‑mini
improba‑ba‑mini
improba‑re‑mini
improba‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
improba‑ntur
improb‑e‑ntur
improba‑ba‑ntur
improba‑re‑ntur
improba‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
improbav‑i
improbav‑eri‑m
improbav‑era‑m
improbav‑isse‑m
improbav‑ero
2. Pers. Sg.
improbav‑isti
improbav‑eri‑s
improbav‑era‑s
improbav‑isse‑s
improbav‑eris
3. Pers. Sg.
improbav‑it
improbav‑eri‑t
improbav‑era‑t
improbav‑isse‑t, inprobasset
improbav‑erit
1. Pers. Pl.
improbav‑imus
improbav‑eri‑mus
improbav‑era‑mus
improbav‑isse‑mus
improbav‑erimus
2. Pers. Pl.
improbav‑istis
improbav‑eri‑tis
improbav‑era‑tis
improbav‑isse‑tis
improbav‑eritis
3. Pers. Pl.
improbav‑erunt, improbav‑ere
improbav‑eri‑nt
improbav‑era‑nt
improbav‑isse‑nt
improbav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
improbat‑us sum
improbat‑us sim
improbat‑us eram
improbat‑us essem
improbat‑us ero
2. Pers. Sg.
improbat‑us es
improbat‑us sis
improbat‑us eras
improbat‑us esses
improbat‑us eris
3. Pers. Sg.
improbat‑us est
improbat‑us sit
improbat‑us erat
improbat‑us esset
improbat‑us erit
1. Pers. Pl.
improbat‑i sumus
improbat‑i simus
improbat‑i eramus
improbat‑i essemus
improbat‑i erimus
2. Pers. Pl.
improbat‑i estis
improbat‑i sitis
improbat‑i eratis
improbat‑i essetis
improbat‑i eritis
3. Pers. Pl.
improbat‑i sunt
improbat‑i sint
improbat‑i erant
improbat‑i essent
improbat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
improbans improbantis
Part. Fut. Akt.
improbaturus a um
Part. Perf. Pass.
improbatus a um
Gerundium
improba‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
improbandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
improba
improba‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
improbare
improba‑ri, improba‑rier
Infinitiv Perf.
improbav‑isse, inprobasse
improbat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
improbatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
improbat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
improbans
improbans
improbans
Gen. Sg.
improbant‑is
improbant‑is
improbant‑is
Dat. Sg.
improbant‑i
improbant‑i
improbant‑i
Akk. Sg.
improbant‑em
improbant‑em
improbans
Abl. Sg.
improbant‑e
improbant‑e
improbant‑e
Nom. Pl.
improbant‑es
improbant‑es
improbant‑ia
Gen. Pl.
improbant‑ium
improbant‑ium
improbant‑ium
Dat. Pl.
improbant‑ibus
improbant‑ibus
improbant‑ibus
Akk. Pl.
improbant‑es, improbant‑is
improbant‑es, improbant‑is
improbant‑ia
Abl. Pl.
improbant‑ibus
improbant‑ibus
improbant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
improbat‑us
improbat‑a
improbat‑um
Gen. Sg.
improbat‑i
improbat‑ae
improbat‑i
Dat. Sg.
improbat‑o
improbat‑ae
improbat‑o
Akk. Sg.
improbat‑um
improbat‑am
improbat‑um
Abl. Sg.
improbat‑o
improbat‑a
improbat‑o
Nom. Pl.
improbat‑i
improbat‑ae
improbat‑a
Gen. Pl.
improbat‑orum
improbat‑arum
improbat‑orum
Dat. Pl.
improbat‑is
improbat‑is
improbat‑is
Akk. Pl.
improbat‑os
improbat‑as
improbat‑a
Abl. Pl.
improbat‑is
improbat‑is
improbat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
improbatur‑us
improbatur‑a
improbatur‑um
Gen. Sg.
improbatur‑i
improbatur‑ae
improbatur‑i
Dat. Sg.
improbatur‑o
improbatur‑ae
improbatur‑o
Akk. Sg.
improbatur‑um
improbatur‑am
improbatur‑um
Abl. Sg.
improbatur‑o
improbatur‑a
improbatur‑o
Nom. Pl.
improbatur‑i
improbatur‑ae
improbatur‑a
Gen. Pl.
improbatur‑orum
improbatur‑arum
improbatur‑orum
Dat. Pl.
improbatur‑is
improbatur‑is
improbatur‑is
Akk. Pl.
improbatur‑os
improbatur‑as
improbatur‑a
Abl. Pl.
improbatur‑is
improbatur‑is
improbatur‑is

Gerundium

Gen.
improba‑ndi
Dat.
improba‑ndo
Akk.
improba‑ndum
Abl.
improba‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
improband‑us
improband‑a
improband‑um
Gen. Sg.
improband‑i
improband‑ae
improband‑i
Dat. Sg.
improband‑o
improband‑ae
improband‑o
Akk. Sg.
improband‑um
improband‑am
improband‑um
Abl. Sg.
improband‑o
improband‑a
improband‑o
Nom. Pl.
improband‑i
improband‑ae
improband‑a
Gen. Pl.
improband‑orum
improband‑arum
improband‑orum
Dat. Pl.
improband‑is
improband‑is
improband‑is
Akk. Pl.
improband‑os
improband‑as
improband‑a
Abl. Pl.
improband‑is
improband‑is
improband‑is