Deklination zu «immoderātus a um»

Deklination zu «immoderātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
immoderat‑e
Adverb Komparativ
immoderat‑ius
Adverb Superlativ
immoderat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
immoderat‑us
immoderat‑a
immoderat‑um
Gen. Sg.
immoderat‑i
immoderat‑ae
immoderat‑i
Dat. Sg.
immoderat‑o
immoderat‑ae
immoderat‑o
Akk. Sg.
immoderat‑um
immoderat‑am
immoderat‑um
Abl. Sg.
immoderat‑o
immoderat‑a
immoderat‑o
Nom. Pl.
immoderat‑i
immoderat‑ae
immoderat‑a
Gen. Pl.
immoderat‑orum
immoderat‑arum
immoderat‑orum
Dat. Pl.
immoderat‑is
immoderat‑is
immoderat‑is
Akk. Pl.
immoderat‑os
immoderat‑as
immoderat‑a
Abl. Pl.
immoderat‑is
immoderat‑is
immoderat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
immoderat‑ior
immoderat‑ior
immoderat‑ius
Gen. Sg.
immoderat‑ior‑is
immoderat‑ior‑is
immoderat‑ior‑is
Dat. Sg.
immoderat‑ior‑i
immoderat‑ior‑i
immoderat‑ior‑i
Akk. Sg.
immoderat‑ior‑em
immoderat‑ior‑em
immoderat‑ius
Abl. Sg.
immoderat‑ior‑e
immoderat‑ior‑e
immoderat‑ior‑e
Nom. Pl.
immoderat‑ior‑es
immoderat‑ior‑es
immoderat‑ior‑a
Gen. Pl.
immoderat‑ior‑um
immoderat‑ior‑um
immoderat‑ior‑um
Dat. Pl.
immoderat‑ior‑ibus
immoderat‑ior‑ibus
immoderat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
immoderat‑ior‑es
immoderat‑ior‑es
immoderat‑ior‑a
Abl. Pl.
immoderat‑ior‑ibus
immoderat‑ior‑ibus
immoderat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
immoderat‑issim‑us
immoderat‑issim‑a
immoderat‑issim‑um
Gen. Sg.
immoderat‑issim‑i
immoderat‑issim‑ae
immoderat‑issim‑i
Dat. Sg.
immoderat‑issim‑o
immoderat‑issim‑ae
immoderat‑issim‑o
Akk. Sg.
immoderat‑issim‑um
immoderat‑issim‑am
immoderat‑issim‑um
Abl. Sg.
immoderat‑issim‑o
immoderat‑issim‑a
immoderat‑issim‑o
Nom. Pl.
immoderat‑issim‑i
immoderat‑issim‑ae
immoderat‑issim‑a
Gen. Pl.
immoderat‑issim‑orum
immoderat‑issim‑arum
immoderat‑issim‑orum
Dat. Pl.
immoderat‑issim‑is
immoderat‑issim‑is
immoderat‑issim‑is
Akk. Pl.
immoderat‑issim‑os
immoderat‑issim‑as
immoderat‑issim‑a
Abl. Pl.
immoderat‑issim‑is
immoderat‑issim‑is
immoderat‑issim‑is