Konjugation zu «imitāre, imitō,-,-»

Konjugation zu «imitāre, imitō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
imit‑o
imit‑e‑m
imita‑ba‑m
imita‑re‑m
imita‑b‑o
2. Pers. Sg.
imita‑s
imit‑e‑s
imita‑ba‑s
imita‑re‑s
imita‑bi‑s
3. Pers. Sg.
imita‑t
imit‑e‑t
imita‑ba‑t
imita‑re‑t
imita‑bi‑t
1. Pers. Pl.
imita‑mus
imit‑e‑mus
imita‑ba‑mus
imita‑re‑mus
imita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
imita‑tis
imit‑e‑tis
imita‑ba‑tis
imita‑re‑tis
imita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
imita‑nt
imit‑e‑nt
imita‑ba‑nt
imita‑re‑nt
imita‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
imitans imitantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
imita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
imitandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
imita
imita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
imitare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
imitans
imitans
imitans
Gen. Sg.
imitant‑is
imitant‑is
imitant‑is
Dat. Sg.
imitant‑i
imitant‑i
imitant‑i
Akk. Sg.
imitant‑em
imitant‑em
imitans
Abl. Sg.
imitant‑e
imitant‑e
imitant‑e
Nom. Pl.
imitant‑es
imitant‑es
imitant‑ia
Gen. Pl.
imitant‑ium
imitant‑ium
imitant‑ium
Dat. Pl.
imitant‑ibus
imitant‑ibus
imitant‑ibus
Akk. Pl.
imitant‑es, imitant‑is
imitant‑es, imitant‑is
imitant‑ia
Abl. Pl.
imitant‑ibus
imitant‑ibus
imitant‑ibus

Gerundium

Gen.
imita‑ndi
Dat.
imita‑ndo
Akk.
imita‑ndum
Abl.
imita‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
imitand‑us
imitand‑a
imitand‑um
Gen. Sg.
imitand‑i
imitand‑ae
imitand‑i
Dat. Sg.
imitand‑o
imitand‑ae
imitand‑o
Akk. Sg.
imitand‑um
imitand‑am
imitand‑um
Abl. Sg.
imitand‑o
imitand‑a
imitand‑o
Nom. Pl.
imitand‑i
imitand‑ae
imitand‑a
Gen. Pl.
imitand‑orum
imitand‑arum
imitand‑orum
Dat. Pl.
imitand‑is
imitand‑is
imitand‑is
Akk. Pl.
imitand‑os
imitand‑as
imitand‑a
Abl. Pl.
imitand‑is
imitand‑is
imitand‑is