Konjugation zu «repūgnāre, repūgnō, repūgnāvī, repūgnātum»

Konjugation zu «repūgnāre, repūgnō, repūgnāvī, repūgnātum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	repugn‑o	repugn‑e‑m	repugna‑ba‑m	repugna‑re‑m	repugna‑b‑o
2. Pers. Sg.	repugna‑s	repugn‑e‑s	repugna‑ba‑s	repugna‑re‑s	repugna‑bi‑s
3. Pers. Sg.	repugna‑t	repugn‑e‑t	repugna‑ba‑t	repugna‑re‑t	repugna‑bi‑t
1. Pers. Pl.	repugna‑mus	repugn‑e‑mus	repugna‑ba‑mus	repugna‑re‑mus	repugna‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	repugna‑tis	repugn‑e‑tis	repugna‑ba‑tis	repugna‑re‑tis	repugna‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	repugna‑nt	repugn‑e‑nt	repugna‑ba‑nt	repugna‑re‑nt	repugna‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	repugnav‑i	repugnav‑eri‑m	repugnav‑era‑m	repugnav‑isse‑m	repugnav‑ero
2. Pers. Sg.	repugnav‑isti	repugnav‑eri‑s	repugnav‑era‑s	repugnav‑isse‑s	repugnav‑eris
3. Pers. Sg.	repugnav‑it	repugnav‑eri‑t	repugnav‑era‑t	repugnav‑isse‑t	repugnav‑erit
1. Pers. Pl.	repugnav‑imus	repugnav‑eri‑mus	repugnav‑era‑mus	repugnav‑isse‑mus	repugnav‑erimus
2. Pers. Pl.	repugnav‑istis	repugnav‑eri‑tis	repugnav‑era‑tis	repugnav‑isse‑tis	repugnav‑eritis
3. Pers. Pl.	repugnav‑erunt, repugnav‑ere	repugnav‑eri‑nt	repugnav‑era‑nt	repugnav‑isse‑nt	repugnav‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.	repugnat‑um est	repugnat‑um sit	repugnat‑um erat	repugnat‑um esset	repugnat‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	repugnans repugnantis
Part. Fut. Akt.	repugnaturus a um
Part. Perf. Pass.	repugnat‑um
Gerundium	repugna‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	repugna‑ndum

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	repugna	repugna‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	repugnare	repugna‑ri, repugna‑rier
Infinitiv Perf.	repugnav‑isse	repugnat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	repugnatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	repugnat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	repugnans	repugnans	repugnans
Gen. Sg.	repugnant‑is	repugnant‑is	repugnant‑is
Dat. Sg.	repugnant‑i	repugnant‑i	repugnant‑i
Akk. Sg.	repugnant‑em	repugnant‑em	repugnans
Abl. Sg.	repugnant‑e	repugnant‑e	repugnant‑e
Nom. Pl.	repugnant‑es	repugnant‑es	repugnant‑ia
Gen. Pl.	repugnant‑ium	repugnant‑ium	repugnant‑ium
Dat. Pl.	repugnant‑ibus	repugnant‑ibus	repugnant‑ibus
Akk. Pl.	repugnant‑es, repugnant‑is	repugnant‑es, repugnant‑is	repugnant‑ia
Abl. Pl.	repugnant‑ibus	repugnant‑ibus	repugnant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	repugnat‑us	repugnat‑a	repugnat‑um
Gen. Sg.	repugnat‑i	repugnat‑ae	repugnat‑i
Dat. Sg.	repugnat‑o	repugnat‑ae	repugnat‑o
Akk. Sg.	repugnat‑um	repugnat‑am	repugnat‑um
Abl. Sg.	repugnat‑o	repugnat‑a	repugnat‑o
Nom. Pl.	repugnat‑i	repugnat‑ae	repugnat‑a
Gen. Pl.	repugnat‑orum	repugnat‑arum	repugnat‑orum
Dat. Pl.	repugnat‑is	repugnat‑is	repugnat‑is
Akk. Pl.	repugnat‑os	repugnat‑as	repugnat‑a
Abl. Pl.	repugnat‑is	repugnat‑is	repugnat‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	repugnatur‑us	repugnatur‑a	repugnatur‑um
Gen. Sg.	repugnatur‑i	repugnatur‑ae	repugnatur‑i
Dat. Sg.	repugnatur‑o	repugnatur‑ae	repugnatur‑o
Akk. Sg.	repugnatur‑um	repugnatur‑am	repugnatur‑um
Abl. Sg.	repugnatur‑o	repugnatur‑a	repugnatur‑o
Nom. Pl.	repugnatur‑i	repugnatur‑ae	repugnatur‑a
Gen. Pl.	repugnatur‑orum	repugnatur‑arum	repugnatur‑orum
Dat. Pl.	repugnatur‑is	repugnatur‑is	repugnatur‑is
Akk. Pl.	repugnatur‑os	repugnatur‑as	repugnatur‑a
Abl. Pl.	repugnatur‑is	repugnatur‑is	repugnatur‑is

Gerundium

Gen.	repugna‑ndi
Dat.	repugna‑ndo
Akk.	repugna‑ndum
Abl.	repugna‑ndo