Deklination zu «expolītus a um»

Deklination zu «expolītus a um»

Adverbien

Adverb Positiv	expolite
Adverb Komparativ	expolit‑ius
Adverb Superlativ	expolit‑issim‑e

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	expolit‑us	expolit‑a	expolit‑um
Gen. Sg.	expolit‑i	expolit‑ae	expolit‑i
Dat. Sg.	expolit‑o	expolit‑ae	expolit‑o
Akk. Sg.	expolit‑um	expolit‑am	expolit‑um
Abl. Sg.	expolit‑o	expolit‑a	expolit‑o
Nom. Pl.	expolit‑i	expolit‑ae	expolit‑a
Gen. Pl.	expolit‑orum	expolit‑arum	expolit‑orum
Dat. Pl.	expolit‑is	expolit‑is	expolit‑is
Akk. Pl.	expolit‑os	expolit‑as	expolit‑a
Abl. Pl.	expolit‑is	expolit‑is	expolit‑is

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	expolit‑ior	expolit‑ior	expolit‑ius
Gen. Sg.	expolit‑ior‑is	expolit‑ior‑is	expolit‑ior‑is
Dat. Sg.	expolit‑ior‑i	expolit‑ior‑i	expolit‑ior‑i
Akk. Sg.	expolit‑ior‑em	expolit‑ior‑em	expolit‑ius
Abl. Sg.	expolit‑ior‑e	expolit‑ior‑e	expolit‑ior‑e
Nom. Pl.	expolit‑ior‑es	expolit‑ior‑es	expolit‑ior‑a
Gen. Pl.	expolit‑ior‑um	expolit‑ior‑um	expolit‑ior‑um
Dat. Pl.	expolit‑ior‑ibus	expolit‑ior‑ibus	expolit‑ior‑ibus
Akk. Pl.	expolit‑ior‑es	expolit‑ior‑es	expolit‑ior‑a
Abl. Pl.	expolit‑ior‑ibus	expolit‑ior‑ibus	expolit‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	expolit‑issim‑us	expolit‑issim‑a	expolit‑issim‑um
Gen. Sg.	expolit‑issim‑i	expolit‑issim‑ae	expolit‑issim‑i
Dat. Sg.	expolit‑issim‑o	expolit‑issim‑ae	expolit‑issim‑o
Akk. Sg.	expolit‑issim‑um	expolit‑issim‑am	expolit‑issim‑um
Abl. Sg.	expolit‑issim‑o	expolit‑issim‑a	expolit‑issim‑o
Nom. Pl.	expolit‑issim‑i	expolit‑issim‑ae	expolit‑issim‑a
Gen. Pl.	expolit‑issim‑orum	expolit‑issim‑arum	expolit‑issim‑orum
Dat. Pl.	expolit‑issim‑is	expolit‑issim‑is	expolit‑issim‑is
Akk. Pl.	expolit‑issim‑os	expolit‑issim‑as	expolit‑issim‑a
Abl. Pl.	expolit‑issim‑is	expolit‑issim‑is	expolit‑issim‑is