Deklination zu «exāminātus a um»

Deklination zu «exāminātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
examinate
Adverb Komparativ
examinat‑ius
Adverb Superlativ
examinat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
examinat‑us
examinat‑a
examinat‑um
Gen. Sg.
examinat‑i
examinat‑ae
examinat‑i
Dat. Sg.
examinat‑o
examinat‑ae
examinat‑o
Akk. Sg.
examinat‑um
examinat‑am
examinat‑um
Abl. Sg.
examinat‑o
examinat‑a
examinat‑o
Nom. Pl.
examinat‑i
examinat‑ae
examinat‑a
Gen. Pl.
examinat‑orum
examinat‑arum
examinat‑orum
Dat. Pl.
examinat‑is
examinat‑is
examinat‑is
Akk. Pl.
examinat‑os
examinat‑as
examinat‑a
Abl. Pl.
examinat‑is
examinat‑is
examinat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
examinat‑ior
examinat‑ior
examinat‑ius
Gen. Sg.
examinat‑ior‑is
examinat‑ior‑is
examinat‑ior‑is
Dat. Sg.
examinat‑ior‑i
examinat‑ior‑i
examinat‑ior‑i
Akk. Sg.
examinat‑ior‑em
examinat‑ior‑em
examinat‑ius
Abl. Sg.
examinat‑ior‑e
examinat‑ior‑e
examinat‑ior‑e
Nom. Pl.
examinat‑ior‑es
examinat‑ior‑es
examinat‑ior‑a
Gen. Pl.
examinat‑ior‑um
examinat‑ior‑um
examinat‑ior‑um
Dat. Pl.
examinat‑ior‑ibus
examinat‑ior‑ibus
examinat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
examinat‑ior‑es
examinat‑ior‑es
examinat‑ior‑a
Abl. Pl.
examinat‑ior‑ibus
examinat‑ior‑ibus
examinat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
examinat‑issim‑us
examinat‑issim‑a
examinat‑issim‑um
Gen. Sg.
examinat‑issim‑i
examinat‑issim‑ae
examinat‑issim‑i
Dat. Sg.
examinat‑issim‑o
examinat‑issim‑ae
examinat‑issim‑o
Akk. Sg.
examinat‑issim‑um
examinat‑issim‑am
examinat‑issim‑um
Abl. Sg.
examinat‑issim‑o
examinat‑issim‑a
examinat‑issim‑o
Nom. Pl.
examinat‑issim‑i
examinat‑issim‑ae
examinat‑issim‑a
Gen. Pl.
examinat‑issim‑orum
examinat‑issim‑arum
examinat‑issim‑orum
Dat. Pl.
examinat‑issim‑is
examinat‑issim‑is
examinat‑issim‑is
Akk. Pl.
examinat‑issim‑os
examinat‑issim‑as
examinat‑issim‑a
Abl. Pl.
examinat‑issim‑is
examinat‑issim‑is
examinat‑issim‑is