Deklination zu «abstrūsus a um»

Deklination zu «abstrūsus a um»

Adverbien

Adverb Positiv	abstruse
Adverb Komparativ	abstrusius
Adverb Superlativ

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	abstrus‑us	abstrus‑a	abstrus‑um
Gen. Sg.	abstrus‑i	abstrus‑ae	abstrus‑i
Dat. Sg.	abstrus‑o	abstrus‑ae	abstrus‑o
Akk. Sg.	abstrus‑um	abstrus‑am	abstrus‑um
Abl. Sg.	abstrus‑o	abstrus‑a	abstrus‑o
Nom. Pl.	abstrus‑i	abstrus‑ae	abstrus‑a
Gen. Pl.	abstrus‑orum	abstrus‑arum	abstrus‑orum
Dat. Pl.	abstrus‑is	abstrus‑is	abstrus‑is
Akk. Pl.	abstrus‑os	abstrus‑as	abstrus‑a
Abl. Pl.	abstrus‑is	abstrus‑is	abstrus‑is

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	abstrus‑ior	abstrus‑ior	abstrus‑ius
Gen. Sg.	abstrus‑ior‑is	abstrus‑ior‑is	abstrus‑ior‑is
Dat. Sg.	abstrus‑ior‑i	abstrus‑ior‑i	abstrus‑ior‑i
Akk. Sg.	abstrus‑ior‑em	abstrus‑ior‑em	abstrus‑ius
Abl. Sg.	abstrus‑ior‑e	abstrus‑ior‑e	abstrus‑ior‑e
Nom. Pl.	abstrus‑ior‑es	abstrus‑ior‑es	abstrus‑ior‑a
Gen. Pl.	abstrus‑ior‑um	abstrus‑ior‑um	abstrus‑ior‑um
Dat. Pl.	abstrus‑ior‑ibus	abstrus‑ior‑ibus	abstrus‑ior‑ibus
Akk. Pl.	abstrus‑ior‑es	abstrus‑ior‑es	abstrus‑ior‑a
Abl. Pl.	abstrus‑ior‑ibus	abstrus‑ior‑ibus	abstrus‑ior‑ibus