Deklination zu «merēns merentis»

Deklination zu «merēns merentis»

Adverbien

Adverb Positiv
merenter
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
merens
merens
merens
Gen. Sg.
merent‑is
merent‑is
merent‑is
Dat. Sg.
merent‑i
merent‑i
merent‑i
Akk. Sg.
merent‑em
merent‑em
merens
Abl. Sg.
merent‑i
merent‑i
merent‑i
Nom. Pl.
merent‑es
merent‑es
merent‑ia
Gen. Pl.
merent‑ium, merentum
merent‑ium, merentum
merent‑ium, merentum
Dat. Pl.
merent‑ibus
merent‑ibus
merent‑ibus
Akk. Pl.
merent‑es, merent‑is
merent‑es, merent‑is
merent‑ia
Abl. Pl.
merent‑ibus
merent‑ibus
merent‑ibus