Konjugation zu «dissonāre, dissonō, dissonuī, dissonitum»

Konjugation zu «dissonāre, dissonō, dissonuī, dissonitum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
disson‑o
disson‑e‑m
dissona‑ba‑m
dissona‑re‑m
dissona‑b‑o
2. Pers. Sg.
dissona‑s
disson‑e‑s
dissona‑ba‑s
dissona‑re‑s
dissona‑bi‑s
3. Pers. Sg.
dissona‑t
disson‑e‑t
dissona‑ba‑t
dissona‑re‑t
dissona‑bi‑t
1. Pers. Pl.
dissona‑mus
disson‑e‑mus
dissona‑ba‑mus
dissona‑re‑mus
dissona‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
dissona‑tis
disson‑e‑tis
dissona‑ba‑tis
dissona‑re‑tis
dissona‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
dissona‑nt
disson‑e‑nt
dissona‑ba‑nt
dissona‑re‑nt
dissona‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
dissonu‑i
dissonu‑eri‑m
dissonu‑era‑m
dissonu‑isse‑m
dissonu‑ero
2. Pers. Sg.
dissonu‑isti
dissonu‑eri‑s
dissonu‑era‑s
dissonu‑isse‑s
dissonu‑eris
3. Pers. Sg.
dissonu‑it
dissonu‑eri‑t
dissonu‑era‑t
dissonu‑isse‑t
dissonu‑erit
1. Pers. Pl.
dissonu‑imus
dissonu‑eri‑mus
dissonu‑era‑mus
dissonu‑isse‑mus
dissonu‑erimus
2. Pers. Pl.
dissonu‑istis
dissonu‑eri‑tis
dissonu‑era‑tis
dissonu‑isse‑tis
dissonu‑eritis
3. Pers. Pl.
dissonu‑erunt, dissonu‑ere
dissonu‑eri‑nt
dissonu‑era‑nt
dissonu‑isse‑nt
dissonu‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
dissonit‑um est
dissonit‑um sit
dissonit‑um erat
dissonit‑um esset
dissonit‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
dissonans dissonantis
Part. Fut. Akt.
dissoniturus a um
Part. Perf. Pass.
dissonit‑um
Gerundium
dissona‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
dissona‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
dissona
dissona‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
dissonare
dissona‑ri, dissona‑rier
Infinitiv Perf.
dissonu‑isse
dissonit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
dissonitur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
dissonit‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dissonans
dissonans
dissonans
Gen. Sg.
dissonant‑is
dissonant‑is
dissonant‑is
Dat. Sg.
dissonant‑i
dissonant‑i
dissonant‑i
Akk. Sg.
dissonant‑em
dissonant‑em
dissonans
Abl. Sg.
dissonant‑e
dissonant‑e
dissonant‑e
Nom. Pl.
dissonant‑es
dissonant‑es
dissonant‑ia
Gen. Pl.
dissonant‑ium
dissonant‑ium
dissonant‑ium
Dat. Pl.
dissonant‑ibus
dissonant‑ibus
dissonant‑ibus
Akk. Pl.
dissonant‑es, dissonant‑is
dissonant‑es, dissonant‑is
dissonant‑ia
Abl. Pl.
dissonant‑ibus
dissonant‑ibus
dissonant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dissonit‑us
dissonit‑a
dissonit‑um
Gen. Sg.
dissonit‑i
dissonit‑ae
dissonit‑i
Dat. Sg.
dissonit‑o
dissonit‑ae
dissonit‑o
Akk. Sg.
dissonit‑um
dissonit‑am
dissonit‑um
Abl. Sg.
dissonit‑o
dissonit‑a
dissonit‑o
Nom. Pl.
dissonit‑i
dissonit‑ae
dissonit‑a
Gen. Pl.
dissonit‑orum
dissonit‑arum
dissonit‑orum
Dat. Pl.
dissonit‑is
dissonit‑is
dissonit‑is
Akk. Pl.
dissonit‑os
dissonit‑as
dissonit‑a
Abl. Pl.
dissonit‑is
dissonit‑is
dissonit‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dissonitur‑us
dissonitur‑a
dissonitur‑um
Gen. Sg.
dissonitur‑i
dissonitur‑ae
dissonitur‑i
Dat. Sg.
dissonitur‑o
dissonitur‑ae
dissonitur‑o
Akk. Sg.
dissonitur‑um
dissonitur‑am
dissonitur‑um
Abl. Sg.
dissonitur‑o
dissonitur‑a
dissonitur‑o
Nom. Pl.
dissonitur‑i
dissonitur‑ae
dissonitur‑a
Gen. Pl.
dissonitur‑orum
dissonitur‑arum
dissonitur‑orum
Dat. Pl.
dissonitur‑is
dissonitur‑is
dissonitur‑is
Akk. Pl.
dissonitur‑os
dissonitur‑as
dissonitur‑a
Abl. Pl.
dissonitur‑is
dissonitur‑is
dissonitur‑is

Gerundium

Gen.
dissona‑ndi
Dat.
dissona‑ndo
Akk.
dissona‑ndum
Abl.
dissona‑ndo