Konjugation zu «displicēre, displiceō, displicuī, displicitum»

Konjugation zu «displicēre, displiceō, displicuī, displicitum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
displice‑o
displice‑a‑m
displice‑ba‑m
displice‑re‑m
displice‑b‑o
2. Pers. Sg.
displice‑s
displice‑a‑s
displice‑ba‑s
displice‑re‑s
displice‑bi‑s
3. Pers. Sg.
displice‑t
displice‑a‑t
displice‑ba‑t
displice‑re‑t
displice‑bi‑t
1. Pers. Pl.
displice‑mus
displice‑a‑mus
displice‑ba‑mus
displice‑re‑mus
displice‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
displice‑tis
displice‑a‑tis
displice‑ba‑tis
displice‑re‑tis
displice‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
displice‑nt
displice‑a‑nt
displice‑ba‑nt
displice‑re‑nt
displice‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
displicu‑i
displicu‑eri‑m
displicu‑era‑m
displicu‑isse‑m
displicu‑ero
2. Pers. Sg.
displicu‑isti
displicu‑eri‑s
displicu‑era‑s
displicu‑isse‑s
displicu‑eris
3. Pers. Sg.
displicu‑it
displicu‑eri‑t
displicu‑era‑t
displicu‑isse‑t
displicu‑erit
1. Pers. Pl.
displicu‑imus
displicu‑eri‑mus
displicu‑era‑mus
displicu‑isse‑mus
displicu‑erimus
2. Pers. Pl.
displicu‑istis
displicu‑eri‑tis
displicu‑era‑tis
displicu‑isse‑tis
displicu‑eritis
3. Pers. Pl.
displicu‑erunt, displicu‑ere
displicu‑eri‑nt
displicu‑era‑nt
displicu‑isse‑nt
displicu‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
displicit‑um est
displicit‑um sit
displicit‑um erat
displicit‑um esset
displicit‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
displicens displicentis
Part. Fut. Akt.
displiciturus a um
Part. Perf. Pass.
displicit‑um
Gerundium
displice‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
displice‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
displice
displice‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
displicere
displice‑ri, displice‑rier
Infinitiv Perf.
displicu‑isse
displicit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
displicitur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
displicit‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
displicens
displicens
displicens
Gen. Sg.
displicent‑is
displicent‑is
displicent‑is
Dat. Sg.
displicent‑i
displicent‑i
displicent‑i
Akk. Sg.
displicent‑em
displicent‑em
displicens
Abl. Sg.
displicent‑e
displicent‑e
displicent‑e
Nom. Pl.
displicent‑es
displicent‑es
displicent‑ia
Gen. Pl.
displicent‑ium
displicent‑ium
displicent‑ium
Dat. Pl.
displicent‑ibus
displicent‑ibus
displicent‑ibus
Akk. Pl.
displicent‑es, displicent‑is
displicent‑es, displicent‑is
displicent‑ia
Abl. Pl.
displicent‑ibus
displicent‑ibus
displicent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
displicit‑us
displicit‑a
displicit‑um
Gen. Sg.
displicit‑i
displicit‑ae
displicit‑i
Dat. Sg.
displicit‑o
displicit‑ae
displicit‑o
Akk. Sg.
displicit‑um
displicit‑am
displicit‑um
Abl. Sg.
displicit‑o
displicit‑a
displicit‑o
Nom. Pl.
displicit‑i
displicit‑ae
displicit‑a
Gen. Pl.
displicit‑orum
displicit‑arum
displicit‑orum
Dat. Pl.
displicit‑is
displicit‑is
displicit‑is
Akk. Pl.
displicit‑os
displicit‑as
displicit‑a
Abl. Pl.
displicit‑is
displicit‑is
displicit‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
displicitur‑us
displicitur‑a
displicitur‑um
Gen. Sg.
displicitur‑i
displicitur‑ae
displicitur‑i
Dat. Sg.
displicitur‑o
displicitur‑ae
displicitur‑o
Akk. Sg.
displicitur‑um
displicitur‑am
displicitur‑um
Abl. Sg.
displicitur‑o
displicitur‑a
displicitur‑o
Nom. Pl.
displicitur‑i
displicitur‑ae
displicitur‑a
Gen. Pl.
displicitur‑orum
displicitur‑arum
displicitur‑orum
Dat. Pl.
displicitur‑is
displicitur‑is
displicitur‑is
Akk. Pl.
displicitur‑os
displicitur‑as
displicitur‑a
Abl. Pl.
displicitur‑is
displicitur‑is
displicitur‑is

Gerundium

Gen.
displice‑ndi
Dat.
displice‑ndo
Akk.
displice‑ndum
Abl.
displice‑ndo