Deklination zu «disiūnctus a um»

Deklination zu «disiūnctus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
disiuncte
Adverb Komparativ
disiunctius
Adverb Superlativ
disiunctissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
disiunct‑us
disiunct‑a
disiunct‑um
Gen. Sg.
disiunct‑i
disiunct‑ae
disiunct‑i
Dat. Sg.
disiunct‑o
disiunct‑ae
disiunct‑o
Akk. Sg.
disiunct‑um
disiunct‑am
disiunct‑um
Abl. Sg.
disiunct‑o
disiunct‑a
disiunct‑o
Nom. Pl.
disiunct‑i
disiunct‑ae
disiunct‑a
Gen. Pl.
disiunct‑orum
disiunct‑arum
disiunct‑orum
Dat. Pl.
disiunct‑is
disiunct‑is
disiunct‑is
Akk. Pl.
disiunct‑os
disiunct‑as
disiunct‑a
Abl. Pl.
disiunct‑is
disiunct‑is
disiunct‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
disiunct‑ior
disiunct‑ior
disiunct‑ius
Gen. Sg.
disiunct‑ior‑is
disiunct‑ior‑is
disiunct‑ior‑is
Dat. Sg.
disiunct‑ior‑i
disiunct‑ior‑i
disiunct‑ior‑i
Akk. Sg.
disiunct‑ior‑em
disiunct‑ior‑em
disiunct‑ius
Abl. Sg.
disiunct‑ior‑e
disiunct‑ior‑e
disiunct‑ior‑e
Nom. Pl.
disiunct‑ior‑es
disiunct‑ior‑es
disiunct‑ior‑a
Gen. Pl.
disiunct‑ior‑um
disiunct‑ior‑um
disiunct‑ior‑um
Dat. Pl.
disiunct‑ior‑ibus
disiunct‑ior‑ibus
disiunct‑ior‑ibus
Akk. Pl.
disiunct‑ior‑es
disiunct‑ior‑es
disiunct‑ior‑a
Abl. Pl.
disiunct‑ior‑ibus
disiunct‑ior‑ibus
disiunct‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
disiunct‑issim‑us
disiunct‑issim‑a
disiunct‑issim‑um
Gen. Sg.
disiunct‑issim‑i
disiunct‑issim‑ae
disiunct‑issim‑i
Dat. Sg.
disiunct‑issim‑o
disiunct‑issim‑ae
disiunct‑issim‑o
Akk. Sg.
disiunct‑issim‑um
disiunct‑issim‑am
disiunct‑issim‑um
Abl. Sg.
disiunct‑issim‑o
disiunct‑issim‑a
disiunct‑issim‑o
Nom. Pl.
disiunct‑issim‑i
disiunct‑issim‑ae
disiunct‑issim‑a
Gen. Pl.
disiunct‑issim‑orum
disiunct‑issim‑arum
disiunct‑issim‑orum
Dat. Pl.
disiunct‑issim‑is
disiunct‑issim‑is
disiunct‑issim‑is
Akk. Pl.
disiunct‑issim‑os
disiunct‑issim‑as
disiunct‑issim‑a
Abl. Pl.
disiunct‑issim‑is
disiunct‑issim‑is
disiunct‑issim‑is