Konjugation zu «discruciāre, discruciō, discruciāvī, discruciātum»

Konjugation zu «discruciāre, discruciō, discruciāvī, discruciātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
discruci‑o
discruci‑e‑m
discrucia‑ba‑m
discrucia‑re‑m
discrucia‑b‑o
2. Pers. Sg.
discrucia‑s
discruci‑e‑s
discrucia‑ba‑s
discrucia‑re‑s
discrucia‑bi‑s
3. Pers. Sg.
discrucia‑t, discrutiat
discruci‑e‑t
discrucia‑ba‑t
discrucia‑re‑t
discrucia‑bi‑t
1. Pers. Pl.
discrucia‑mus
discruci‑e‑mus
discrucia‑ba‑mus
discrucia‑re‑mus
discrucia‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
discrucia‑tis
discruci‑e‑tis
discrucia‑ba‑tis
discrucia‑re‑tis
discrucia‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
discrucia‑nt
discruci‑e‑nt
discrucia‑ba‑nt
discrucia‑re‑nt
discrucia‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
discruci‑or
discruci‑e‑r
discrucia‑ba‑r
discrucia‑re‑r
discrucia‑b‑or
2. Pers. Sg.
discrucia‑ris
discruci‑e‑ris, discruci‑e‑re
discrucia‑ba‑ris, discrucia‑ba‑re
discrucia‑re‑ris, discrucia‑re‑re
discrucia‑be‑ris, discrucia‑be‑re
3. Pers. Sg.
discrucia‑tur
discruci‑e‑tur
discrucia‑ba‑tur
discrucia‑re‑tur
discrucia‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
discrucia‑mur
discruci‑e‑mur
discrucia‑ba‑mur
discrucia‑re‑mur
discrucia‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
discrucia‑mini
discruci‑e‑mini
discrucia‑ba‑mini
discrucia‑re‑mini
discrucia‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
discrucia‑ntur
discruci‑e‑ntur
discrucia‑ba‑ntur
discrucia‑re‑ntur
discrucia‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
discruciav‑i
discruciav‑eri‑m
discruciav‑era‑m
discruciav‑isse‑m
discruciav‑ero
2. Pers. Sg.
discruciav‑isti
discruciav‑eri‑s
discruciav‑era‑s
discruciav‑isse‑s
discruciav‑eris
3. Pers. Sg.
discruciav‑it
discruciav‑eri‑t
discruciav‑era‑t
discruciav‑isse‑t
discruciav‑erit
1. Pers. Pl.
discruciav‑imus
discruciav‑eri‑mus
discruciav‑era‑mus
discruciav‑isse‑mus
discruciav‑erimus
2. Pers. Pl.
discruciav‑istis
discruciav‑eri‑tis
discruciav‑era‑tis
discruciav‑isse‑tis
discruciav‑eritis
3. Pers. Pl.
discruciav‑erunt, discruciav‑ere
discruciav‑eri‑nt
discruciav‑era‑nt
discruciav‑isse‑nt
discruciav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
discruciat‑us sum
discruciat‑us sim
discruciat‑us eram
discruciat‑us essem
discruciat‑us ero
2. Pers. Sg.
discruciat‑us es
discruciat‑us sis
discruciat‑us eras
discruciat‑us esses
discruciat‑us eris
3. Pers. Sg.
discruciat‑us est
discruciat‑us sit
discruciat‑us erat
discruciat‑us esset
discruciat‑us erit
1. Pers. Pl.
discruciat‑i sumus
discruciat‑i simus
discruciat‑i eramus
discruciat‑i essemus
discruciat‑i erimus
2. Pers. Pl.
discruciat‑i estis
discruciat‑i sitis
discruciat‑i eratis
discruciat‑i essetis
discruciat‑i eritis
3. Pers. Pl.
discruciat‑i sunt
discruciat‑i sint
discruciat‑i erant
discruciat‑i essent
discruciat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
discrucians discruciantis
Part. Fut. Akt.
discruciaturus a um
Part. Perf. Pass.
discruciatus a um
Gerundium
discrucia‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
discruciandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
discrucia
discrucia‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
discruciare
discrucia‑ri, discrucia‑rier
Infinitiv Perf.
discruciav‑isse
discruciat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
discruciatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
discruciat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
discrucians
discrucians
discrucians
Gen. Sg.
discruciant‑is
discruciant‑is
discruciant‑is
Dat. Sg.
discruciant‑i
discruciant‑i
discruciant‑i
Akk. Sg.
discruciant‑em
discruciant‑em
discrucians
Abl. Sg.
discruciant‑e
discruciant‑e
discruciant‑e
Nom. Pl.
discruciant‑es
discruciant‑es
discruciant‑ia
Gen. Pl.
discruciant‑ium
discruciant‑ium
discruciant‑ium
Dat. Pl.
discruciant‑ibus
discruciant‑ibus
discruciant‑ibus
Akk. Pl.
discruciant‑es, discruciant‑is
discruciant‑es, discruciant‑is
discruciant‑ia
Abl. Pl.
discruciant‑ibus
discruciant‑ibus
discruciant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
discruciat‑us
discruciat‑a
discruciat‑um
Gen. Sg.
discruciat‑i
discruciat‑ae
discruciat‑i
Dat. Sg.
discruciat‑o
discruciat‑ae
discruciat‑o
Akk. Sg.
discruciat‑um
discruciat‑am
discruciat‑um
Abl. Sg.
discruciat‑o
discruciat‑a
discruciat‑o
Nom. Pl.
discruciat‑i
discruciat‑ae
discruciat‑a
Gen. Pl.
discruciat‑orum
discruciat‑arum
discruciat‑orum
Dat. Pl.
discruciat‑is
discruciat‑is
discruciat‑is
Akk. Pl.
discruciat‑os
discruciat‑as
discruciat‑a
Abl. Pl.
discruciat‑is
discruciat‑is
discruciat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
discruciatur‑us
discruciatur‑a
discruciatur‑um
Gen. Sg.
discruciatur‑i
discruciatur‑ae
discruciatur‑i
Dat. Sg.
discruciatur‑o
discruciatur‑ae
discruciatur‑o
Akk. Sg.
discruciatur‑um
discruciatur‑am
discruciatur‑um
Abl. Sg.
discruciatur‑o
discruciatur‑a
discruciatur‑o
Nom. Pl.
discruciatur‑i
discruciatur‑ae
discruciatur‑a
Gen. Pl.
discruciatur‑orum
discruciatur‑arum
discruciatur‑orum
Dat. Pl.
discruciatur‑is
discruciatur‑is
discruciatur‑is
Akk. Pl.
discruciatur‑os
discruciatur‑as
discruciatur‑a
Abl. Pl.
discruciatur‑is
discruciatur‑is
discruciatur‑is

Gerundium

Gen.
discrucia‑ndi
Dat.
discrucia‑ndo
Akk.
discrucia‑ndum
Abl.
discrucia‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
discruciand‑us
discruciand‑a
discruciand‑um
Gen. Sg.
discruciand‑i
discruciand‑ae
discruciand‑i
Dat. Sg.
discruciand‑o
discruciand‑ae
discruciand‑o
Akk. Sg.
discruciand‑um
discruciand‑am
discruciand‑um
Abl. Sg.
discruciand‑o
discruciand‑a
discruciand‑o
Nom. Pl.
discruciand‑i
discruciand‑ae
discruciand‑a
Gen. Pl.
discruciand‑orum
discruciand‑arum
discruciand‑orum
Dat. Pl.
discruciand‑is
discruciand‑is
discruciand‑is
Akk. Pl.
discruciand‑os
discruciand‑as
discruciand‑a
Abl. Pl.
discruciand‑is
discruciand‑is
discruciand‑is