Deklination zu «dicātus a um»

Deklination zu «dicātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
dicate
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
dicatissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dicat‑us
dicat‑a
dicat‑um
Gen. Sg.
dicat‑i
dicat‑ae
dicat‑i
Dat. Sg.
dicat‑o
dicat‑ae
dicat‑o
Akk. Sg.
dicat‑um
dicat‑am
dicat‑um
Abl. Sg.
dicat‑o
dicat‑a
dicat‑o
Nom. Pl.
dicat‑i
dicat‑ae
dicat‑a
Gen. Pl.
dicat‑orum
dicat‑arum
dicat‑orum
Dat. Pl.
dicat‑is
dicat‑is
dicat‑is
Akk. Pl.
dicat‑os
dicat‑as
dicat‑a
Abl. Pl.
dicat‑is
dicat‑is
dicat‑is

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dicat‑issim‑us
dicat‑issim‑a
dicat‑issim‑um
Gen. Sg.
dicat‑issim‑i
dicat‑issim‑ae
dicat‑issim‑i
Dat. Sg.
dicat‑issim‑o
dicat‑issim‑ae
dicat‑issim‑o
Akk. Sg.
dicat‑issim‑um
dicat‑issim‑am
dicat‑issim‑um
Abl. Sg.
dicat‑issim‑o
dicat‑issim‑a
dicat‑issim‑o
Nom. Pl.
dicat‑issim‑i
dicat‑issim‑ae
dicat‑issim‑a
Gen. Pl.
dicat‑issim‑orum
dicat‑issim‑arum
dicat‑issim‑orum
Dat. Pl.
dicat‑issim‑is
dicat‑issim‑is
dicat‑issim‑is
Akk. Pl.
dicat‑issim‑os
dicat‑issim‑as
dicat‑issim‑a
Abl. Pl.
dicat‑issim‑is
dicat‑issim‑is
dicat‑issim‑is