Deklination zu «damnābilis damnābile»

Deklination zu «damnābilis damnābile»

Adverbien

Adverb Positiv
damnabiliter
Adverb Komparativ
damnabil‑ius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
damnabil‑is
damnabil‑is
damnabil‑e
Gen. Sg.
damnabil‑is
damnabil‑is
damnabil‑is
Dat. Sg.
damnabil‑i
damnabil‑i
damnabil‑i
Akk. Sg.
damnabil‑em
damnabil‑em
damnabil‑e
Abl. Sg.
damnabil‑i
damnabil‑i
damnabil‑i
Nom. Pl.
damnabil‑es
damnabil‑es
damnabil‑ia
Gen. Pl.
damnabil‑ium
damnabil‑ium
damnabil‑ium
Dat. Pl.
damnabil‑ibus
damnabil‑ibus
damnabil‑ibus
Akk. Pl.
damnabil‑es
damnabil‑es
damnabil‑ia
Abl. Pl.
damnabil‑ibus
damnabil‑ibus
damnabil‑ibus

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
damnabil‑ior
damnabil‑ior
damnabil‑ius
Gen. Sg.
damnabil‑ior‑is
damnabil‑ior‑is
damnabil‑ior‑is
Dat. Sg.
damnabil‑ior‑i
damnabil‑ior‑i
damnabil‑ior‑i
Akk. Sg.
damnabil‑ior‑em
damnabil‑ior‑em
damnabil‑ius
Abl. Sg.
damnabil‑ior‑e
damnabil‑ior‑e
damnabil‑ior‑e
Nom. Pl.
damnabil‑ior‑es
damnabil‑ior‑es
damnabil‑ior‑a
Gen. Pl.
damnabil‑ior‑um
damnabil‑ior‑um
damnabil‑ior‑um
Dat. Pl.
damnabil‑ior‑ibus
damnabil‑ior‑ibus
damnabil‑ior‑ibus
Akk. Pl.
damnabil‑ior‑es
damnabil‑ior‑es
damnabil‑ior‑a
Abl. Pl.
damnabil‑ior‑ibus
damnabil‑ior‑ibus
damnabil‑ior‑ibus