Konjugation zu «complacēre, complaceō, complacuī, complacitum»

Konjugation zu «complacēre, complaceō, complacuī, complacitum»

Präsensstamm Aktiv

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	complace‑o	complace‑a‑m	complace‑ba‑m	complace‑re‑m	complace‑b‑o
2. Pers. Sg.	complace‑s	complace‑a‑s	complace‑ba‑s	complace‑re‑s	complace‑bi‑s
3. Pers. Sg.	complace‑t	complace‑a‑t	complace‑ba‑t	complace‑re‑t	complace‑bi‑t
1. Pers. Pl.	complace‑mus	complace‑a‑mus	complace‑ba‑mus	complace‑re‑mus	complace‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	complace‑tis	complace‑a‑tis	complace‑ba‑tis	complace‑re‑tis	complace‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	complace‑nt	complace‑a‑nt	complace‑ba‑nt	complace‑re‑nt	complace‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	complacu‑i	complacu‑eri‑m	complacu‑era‑m	complacu‑isse‑m	complacu‑ero
2. Pers. Sg.	complacu‑isti	complacu‑eri‑s	complacu‑era‑s	complacu‑isse‑s	complacu‑eris
3. Pers. Sg.	complacu‑it	complacu‑eri‑t	complacu‑era‑t	complacu‑isse‑t	complacu‑erit
1. Pers. Pl.	complacu‑imus	complacu‑eri‑mus	complacu‑era‑mus	complacu‑isse‑mus	complacu‑erimus
2. Pers. Pl.	complacu‑istis	complacu‑eri‑tis	complacu‑era‑tis	complacu‑isse‑tis	complacu‑eritis
3. Pers. Pl.	complacu‑erunt, complacu‑ere	complacu‑eri‑nt	complacu‑era‑nt	complacu‑isse‑nt	complacu‑erint

Perfektstamm Passiv

	Perf. Ind. Pass.	Perf. Konj. Pass.	Plusquamperf. Ind. Pass.	Plusquamperf. Konj. Pass.	Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.	complacit‑um est	complacit‑um sit	complacit‑um erat	complacit‑um esset	complacit‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.	complacens complacentis
Part. Fut. Akt.	complaciturus a um
Part. Perf. Pass.	complacit‑um
Gerundium	complace‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum	complace‑ndum

Imperative

	Sg.	Pl.
Imperativ I	complace	complace‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

	Akt.	Pass.
Infinitiv Präs.	complacere	complace‑ri, complace‑rier
Infinitiv Perf.	complacu‑isse	complacit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.	complacitur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse	complacit‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	complacens	complacens	complacens
Gen. Sg.	complacent‑is	complacent‑is	complacent‑is
Dat. Sg.	complacent‑i	complacent‑i	complacent‑i
Akk. Sg.	complacent‑em	complacent‑em	complacens
Abl. Sg.	complacent‑e	complacent‑e	complacent‑e
Nom. Pl.	complacent‑es	complacent‑es	complacent‑ia
Gen. Pl.	complacent‑ium	complacent‑ium	complacent‑ium
Dat. Pl.	complacent‑ibus	complacent‑ibus	complacent‑ibus
Akk. Pl.	complacent‑es, complacent‑is	complacent‑es, complacent‑is	complacent‑ia
Abl. Pl.	complacent‑ibus	complacent‑ibus	complacent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	complacit‑us	complacit‑a	complacit‑um
Gen. Sg.	complacit‑i	complacit‑ae	complacit‑i
Dat. Sg.	complacit‑o	complacit‑ae	complacit‑o
Akk. Sg.	complacit‑um	complacit‑am	complacit‑um
Abl. Sg.	complacit‑o	complacit‑a	complacit‑o
Nom. Pl.	complacit‑i	complacit‑ae	complacit‑a
Gen. Pl.	complacit‑orum	complacit‑arum	complacit‑orum
Dat. Pl.	complacit‑is	complacit‑is	complacit‑is
Akk. Pl.	complacit‑os	complacit‑as	complacit‑a
Abl. Pl.	complacit‑is	complacit‑is	complacit‑is

Partizip Futur Aktiv

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	complacitur‑us	complacitur‑a	complacitur‑um
Gen. Sg.	complacitur‑i	complacitur‑ae	complacitur‑i
Dat. Sg.	complacitur‑o	complacitur‑ae	complacitur‑o
Akk. Sg.	complacitur‑um	complacitur‑am	complacitur‑um
Abl. Sg.	complacitur‑o	complacitur‑a	complacitur‑o
Nom. Pl.	complacitur‑i	complacitur‑ae	complacitur‑a
Gen. Pl.	complacitur‑orum	complacitur‑arum	complacitur‑orum
Dat. Pl.	complacitur‑is	complacitur‑is	complacitur‑is
Akk. Pl.	complacitur‑os	complacitur‑as	complacitur‑a
Abl. Pl.	complacitur‑is	complacitur‑is	complacitur‑is

Gerundium

Gen.	complace‑ndi
Dat.	complace‑ndo
Akk.	complace‑ndum
Abl.	complace‑ndo