Konjugation zu «congaudēre, congaudeō,-,-»

Konjugation zu «congaudēre, congaudeō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
congaude‑o
congaude‑a‑m
congaude‑ba‑m
congaude‑re‑m
congaude‑b‑o
2. Pers. Sg.
congaude‑s
congaude‑a‑s
congaude‑ba‑s
congaude‑re‑s
congaude‑bi‑s
3. Pers. Sg.
congaude‑t
congaude‑a‑t
congaude‑ba‑t
congaude‑re‑t
congaude‑bi‑t
1. Pers. Pl.
congaude‑mus
congaude‑a‑mus
congaude‑ba‑mus
congaude‑re‑mus
congaude‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
congaude‑tis
congaude‑a‑tis
congaude‑ba‑tis
congaude‑re‑tis
congaude‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
congaude‑nt
congaude‑a‑nt
congaude‑ba‑nt
congaude‑re‑nt
congaude‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
congaudens congaudentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
congaude‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
congaude‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
congaude
congaude‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
congaudere
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
congaudens
congaudens
congaudens
Gen. Sg.
congaudent‑is
congaudent‑is
congaudent‑is
Dat. Sg.
congaudent‑i
congaudent‑i
congaudent‑i
Akk. Sg.
congaudent‑em
congaudent‑em
congaudens
Abl. Sg.
congaudent‑e
congaudent‑e
congaudent‑e
Nom. Pl.
congaudent‑es
congaudent‑es
congaudent‑ia
Gen. Pl.
congaudent‑ium
congaudent‑ium
congaudent‑ium
Dat. Pl.
congaudent‑ibus
congaudent‑ibus
congaudent‑ibus
Akk. Pl.
congaudent‑es, congaudent‑is
congaudent‑es, congaudent‑is
congaudent‑ia
Abl. Pl.
congaudent‑ibus
congaudent‑ibus
congaudent‑ibus

Gerundium

Gen.
congaude‑ndi
Dat.
congaude‑ndo
Akk.
congaude‑ndum
Abl.
congaude‑ndo