Konjugation zu «concremāre, concremō, concremāvī, concremātum»

Konjugation zu «concremāre, concremō, concremāvī, concremātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concrem‑o
concrem‑e‑m
concrema‑ba‑m
concrema‑re‑m
concrema‑b‑o
2. Pers. Sg.
concrema‑s
concrem‑e‑s
concrema‑ba‑s
concrema‑re‑s
concrema‑bi‑s
3. Pers. Sg.
concrema‑t
concrem‑e‑t
concrema‑ba‑t
concrema‑re‑t
concrema‑bi‑t
1. Pers. Pl.
concrema‑mus
concrem‑e‑mus
concrema‑ba‑mus
concrema‑re‑mus
concrema‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
concrema‑tis
concrem‑e‑tis
concrema‑ba‑tis
concrema‑re‑tis
concrema‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
concrema‑nt
concrem‑e‑nt
concrema‑ba‑nt
concrema‑re‑nt
concrema‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
concrem‑or
concrem‑e‑r
concrema‑ba‑r
concrema‑re‑r
concrema‑b‑or
2. Pers. Sg.
concrema‑ris
concrem‑e‑ris, concrem‑e‑re
concrema‑ba‑ris, concrema‑ba‑re
concrema‑re‑ris, concrema‑re‑re
concrema‑be‑ris, concrema‑be‑re
3. Pers. Sg.
concrema‑tur
concrem‑e‑tur
concrema‑ba‑tur
concrema‑re‑tur
concrema‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
concrema‑mur
concrem‑e‑mur
concrema‑ba‑mur
concrema‑re‑mur
concrema‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
concrema‑mini
concrem‑e‑mini
concrema‑ba‑mini
concrema‑re‑mini
concrema‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
concrema‑ntur
concrem‑e‑ntur
concrema‑ba‑ntur
concrema‑re‑ntur
concrema‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concremav‑i
concremav‑eri‑m
concremav‑era‑m
concremav‑isse‑m
concremav‑ero
2. Pers. Sg.
concremav‑isti
concremav‑eri‑s
concremav‑era‑s
concremav‑isse‑s
concremav‑eris
3. Pers. Sg.
concremav‑it
concremav‑eri‑t
concremav‑era‑t
concremav‑isse‑t
concremav‑erit
1. Pers. Pl.
concremav‑imus
concremav‑eri‑mus
concremav‑era‑mus
concremav‑isse‑mus
concremav‑erimus
2. Pers. Pl.
concremav‑istis
concremav‑eri‑tis
concremav‑era‑tis
concremav‑isse‑tis
concremav‑eritis
3. Pers. Pl.
concremav‑erunt, concremav‑ere
concremav‑eri‑nt
concremav‑era‑nt
concremav‑isse‑nt
concremav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
concremat‑us sum
concremat‑us sim
concremat‑us eram
concremat‑us essem
concremat‑us ero
2. Pers. Sg.
concremat‑us es
concremat‑us sis
concremat‑us eras
concremat‑us esses
concremat‑us eris
3. Pers. Sg.
concremat‑us est
concremat‑us sit
concremat‑us erat
concremat‑us esset
concremat‑us erit
1. Pers. Pl.
concremat‑i sumus
concremat‑i simus
concremat‑i eramus
concremat‑i essemus
concremat‑i erimus
2. Pers. Pl.
concremat‑i estis
concremat‑i sitis
concremat‑i eratis
concremat‑i essetis
concremat‑i eritis
3. Pers. Pl.
concremat‑i sunt
concremat‑i sint
concremat‑i erant
concremat‑i essent
concremat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
concremans concremantis
Part. Fut. Akt.
concrematurus a um
Part. Perf. Pass.
concrematus a um
Gerundium
concrema‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
concremandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
concrema
concrema‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
concremare
concrema‑ri, concrema‑rier
Infinitiv Perf.
concremav‑isse
concremat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
concrematur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
concremat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concremans
concremans
concremans
Gen. Sg.
concremant‑is
concremant‑is
concremant‑is
Dat. Sg.
concremant‑i
concremant‑i
concremant‑i
Akk. Sg.
concremant‑em
concremant‑em
concremans
Abl. Sg.
concremant‑e
concremant‑e
concremant‑e
Nom. Pl.
concremant‑es
concremant‑es
concremant‑ia
Gen. Pl.
concremant‑ium
concremant‑ium
concremant‑ium
Dat. Pl.
concremant‑ibus
concremant‑ibus
concremant‑ibus
Akk. Pl.
concremant‑es, concremant‑is
concremant‑es, concremant‑is
concremant‑ia
Abl. Pl.
concremant‑ibus
concremant‑ibus
concremant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concremat‑us
concremat‑a
concremat‑um
Gen. Sg.
concremat‑i
concremat‑ae
concremat‑i
Dat. Sg.
concremat‑o
concremat‑ae
concremat‑o
Akk. Sg.
concremat‑um
concremat‑am
concremat‑um
Abl. Sg.
concremat‑o
concremat‑a
concremat‑o
Nom. Pl.
concremat‑i
concremat‑ae
concremat‑a
Gen. Pl.
concremat‑orum
concremat‑arum
concremat‑orum
Dat. Pl.
concremat‑is
concremat‑is
concremat‑is
Akk. Pl.
concremat‑os
concremat‑as
concremat‑a
Abl. Pl.
concremat‑is
concremat‑is
concremat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concrematur‑us
concrematur‑a
concrematur‑um
Gen. Sg.
concrematur‑i
concrematur‑ae
concrematur‑i
Dat. Sg.
concrematur‑o
concrematur‑ae
concrematur‑o
Akk. Sg.
concrematur‑um
concrematur‑am
concrematur‑um
Abl. Sg.
concrematur‑o
concrematur‑a
concrematur‑o
Nom. Pl.
concrematur‑i
concrematur‑ae
concrematur‑a
Gen. Pl.
concrematur‑orum
concrematur‑arum
concrematur‑orum
Dat. Pl.
concrematur‑is
concrematur‑is
concrematur‑is
Akk. Pl.
concrematur‑os
concrematur‑as
concrematur‑a
Abl. Pl.
concrematur‑is
concrematur‑is
concrematur‑is

Gerundium

Gen.
concrema‑ndi
Dat.
concrema‑ndo
Akk.
concrema‑ndum
Abl.
concrema‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concremand‑us
concremand‑a
concremand‑um
Gen. Sg.
concremand‑i
concremand‑ae
concremand‑i
Dat. Sg.
concremand‑o
concremand‑ae
concremand‑o
Akk. Sg.
concremand‑um
concremand‑am
concremand‑um
Abl. Sg.
concremand‑o
concremand‑a
concremand‑o
Nom. Pl.
concremand‑i
concremand‑ae
concremand‑a
Gen. Pl.
concremand‑orum
concremand‑arum
concremand‑orum
Dat. Pl.
concremand‑is
concremand‑is
concremand‑is
Akk. Pl.
concremand‑os
concremand‑as
concremand‑a
Abl. Pl.
concremand‑is
concremand‑is
concremand‑is