Konjugation zu «concordāre, concordō, concordāvī, concordātum»

Konjugation zu «concordāre, concordō, concordāvī, concordātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concord‑o
concord‑e‑m
concorda‑ba‑m
concorda‑re‑m
concorda‑b‑o
2. Pers. Sg.
concorda‑s
concord‑e‑s
concorda‑ba‑s
concorda‑re‑s
concorda‑bi‑s
3. Pers. Sg.
concorda‑t
concord‑e‑t
concorda‑ba‑t
concorda‑re‑t
concorda‑bi‑t
1. Pers. Pl.
concorda‑mus
concord‑e‑mus
concorda‑ba‑mus
concorda‑re‑mus
concorda‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
concorda‑tis
concord‑e‑tis
concorda‑ba‑tis
concorda‑re‑tis
concorda‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
concorda‑nt
concord‑e‑nt
concorda‑ba‑nt
concorda‑re‑nt
concorda‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concordav‑i
concordav‑eri‑m
concordav‑era‑m
concordav‑isse‑m
concordav‑ero
2. Pers. Sg.
concordav‑isti
concordav‑eri‑s
concordav‑era‑s
concordav‑isse‑s
concordav‑eris
3. Pers. Sg.
concordav‑it
concordav‑eri‑t
concordav‑era‑t
concordav‑isse‑t
concordav‑erit
1. Pers. Pl.
concordav‑imus
concordav‑eri‑mus
concordav‑era‑mus
concordav‑isse‑mus
concordav‑erimus
2. Pers. Pl.
concordav‑istis
concordav‑eri‑tis
concordav‑era‑tis
concordav‑isse‑tis
concordav‑eritis
3. Pers. Pl.
concordav‑erunt, concordav‑ere
concordav‑eri‑nt
concordav‑era‑nt
concordav‑isse‑nt
concordav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
concordat‑um est
concordat‑um sit
concordat‑um erat
concordat‑um esset
concordat‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
concordans concordantis
Part. Fut. Akt.
concordaturus a um
Part. Perf. Pass.
concordat‑um
Gerundium
concorda‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
concorda‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
concorda
concorda‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
concordare
concorda‑ri, concorda‑rier
Infinitiv Perf.
concordav‑isse
concordat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
concordatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
concordat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concordans
concordans
concordans
Gen. Sg.
concordant‑is
concordant‑is
concordant‑is
Dat. Sg.
concordant‑i
concordant‑i
concordant‑i
Akk. Sg.
concordant‑em
concordant‑em
concordans
Abl. Sg.
concordant‑e
concordant‑e
concordant‑e
Nom. Pl.
concordant‑es
concordant‑es
concordant‑ia
Gen. Pl.
concordant‑ium
concordant‑ium
concordant‑ium
Dat. Pl.
concordant‑ibus
concordant‑ibus
concordant‑ibus
Akk. Pl.
concordant‑es, concordant‑is
concordant‑es, concordant‑is
concordant‑ia
Abl. Pl.
concordant‑ibus
concordant‑ibus
concordant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concordat‑us
concordat‑a
concordat‑um
Gen. Sg.
concordat‑i
concordat‑ae
concordat‑i
Dat. Sg.
concordat‑o
concordat‑ae
concordat‑o
Akk. Sg.
concordat‑um
concordat‑am
concordat‑um
Abl. Sg.
concordat‑o
concordat‑a
concordat‑o
Nom. Pl.
concordat‑i
concordat‑ae
concordat‑a
Gen. Pl.
concordat‑orum
concordat‑arum
concordat‑orum
Dat. Pl.
concordat‑is
concordat‑is
concordat‑is
Akk. Pl.
concordat‑os
concordat‑as
concordat‑a
Abl. Pl.
concordat‑is
concordat‑is
concordat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concordatur‑us
concordatur‑a
concordatur‑um
Gen. Sg.
concordatur‑i
concordatur‑ae
concordatur‑i
Dat. Sg.
concordatur‑o
concordatur‑ae
concordatur‑o
Akk. Sg.
concordatur‑um
concordatur‑am
concordatur‑um
Abl. Sg.
concordatur‑o
concordatur‑a
concordatur‑o
Nom. Pl.
concordatur‑i
concordatur‑ae
concordatur‑a
Gen. Pl.
concordatur‑orum
concordatur‑arum
concordatur‑orum
Dat. Pl.
concordatur‑is
concordatur‑is
concordatur‑is
Akk. Pl.
concordatur‑os
concordatur‑as
concordatur‑a
Abl. Pl.
concordatur‑is
concordatur‑is
concordatur‑is

Gerundium

Gen.
concorda‑ndi
Dat.
concorda‑ndo
Akk.
concorda‑ndum
Abl.
concorda‑ndo