Deklination zu «commendātus a um»

Deklination zu «commendātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
commendat‑e
Adverb Komparativ
commendat‑ius
Adverb Superlativ
commendat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
commendat‑us
commendat‑a
commendat‑um
Gen. Sg.
commendat‑i
commendat‑ae
commendat‑i
Dat. Sg.
commendat‑o
commendat‑ae
commendat‑o
Akk. Sg.
commendat‑um
commendat‑am
commendat‑um
Abl. Sg.
commendat‑o
commendat‑a
commendat‑o
Nom. Pl.
commendat‑i
commendat‑ae
commendat‑a
Gen. Pl.
commendat‑orum
commendat‑arum
commendat‑orum
Dat. Pl.
commendat‑is
commendat‑is
commendat‑is
Akk. Pl.
commendat‑os
commendat‑as
commendat‑a
Abl. Pl.
commendat‑is
commendat‑is
commendat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
commendat‑ior
commendat‑ior
commendat‑ius
Gen. Sg.
commendat‑ior‑is
commendat‑ior‑is
commendat‑ior‑is
Dat. Sg.
commendat‑ior‑i
commendat‑ior‑i
commendat‑ior‑i
Akk. Sg.
commendat‑ior‑em
commendat‑ior‑em
commendat‑ius
Abl. Sg.
commendat‑ior‑e
commendat‑ior‑e
commendat‑ior‑e
Nom. Pl.
commendat‑ior‑es
commendat‑ior‑es
commendat‑ior‑a
Gen. Pl.
commendat‑ior‑um
commendat‑ior‑um
commendat‑ior‑um
Dat. Pl.
commendat‑ior‑ibus
commendat‑ior‑ibus
commendat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
commendat‑ior‑es
commendat‑ior‑es
commendat‑ior‑a
Abl. Pl.
commendat‑ior‑ibus
commendat‑ior‑ibus
commendat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
commendat‑issim‑us
commendat‑issim‑a
commendat‑issim‑um
Gen. Sg.
commendat‑issim‑i
commendat‑issim‑ae
commendat‑issim‑i
Dat. Sg.
commendat‑issim‑o
commendat‑issim‑ae
commendat‑issim‑o
Akk. Sg.
commendat‑issim‑um
commendat‑issim‑am
commendat‑issim‑um
Abl. Sg.
commendat‑issim‑o
commendat‑issim‑a
commendat‑issim‑o
Nom. Pl.
commendat‑issim‑i
commendat‑issim‑ae
commendat‑issim‑a
Gen. Pl.
commendat‑issim‑orum
commendat‑issim‑arum
commendat‑issim‑orum
Dat. Pl.
commendat‑issim‑is
commendat‑issim‑is
commendat‑issim‑is
Akk. Pl.
commendat‑issim‑os
commendat‑issim‑as
commendat‑issim‑a
Abl. Pl.
commendat‑issim‑is
commendat‑issim‑is
commendat‑issim‑is