Deklination zu «castīgātus a um»

Deklination zu «castīgātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
castigate
Adverb Komparativ
castigatius
Adverb Superlativ
castigatissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
castigat‑us
castigat‑a
castigat‑um
Gen. Sg.
castigat‑i
castigat‑ae
castigat‑i
Dat. Sg.
castigat‑o
castigat‑ae
castigat‑o
Akk. Sg.
castigat‑um
castigat‑am
castigat‑um
Abl. Sg.
castigat‑o
castigat‑a
castigat‑o
Nom. Pl.
castigat‑i
castigat‑ae
castigat‑a
Gen. Pl.
castigat‑orum
castigat‑arum
castigat‑orum
Dat. Pl.
castigat‑is
castigat‑is
castigat‑is
Akk. Pl.
castigat‑os
castigat‑as
castigat‑a
Abl. Pl.
castigat‑is
castigat‑is
castigat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
castigat‑ior
castigat‑ior
castigat‑ius
Gen. Sg.
castigat‑ior‑is
castigat‑ior‑is
castigat‑ior‑is
Dat. Sg.
castigat‑ior‑i
castigat‑ior‑i
castigat‑ior‑i
Akk. Sg.
castigat‑ior‑em
castigat‑ior‑em
castigat‑ius
Abl. Sg.
castigat‑ior‑e
castigat‑ior‑e
castigat‑ior‑e
Nom. Pl.
castigat‑ior‑es
castigat‑ior‑es
castigat‑ior‑a
Gen. Pl.
castigat‑ior‑um
castigat‑ior‑um
castigat‑ior‑um
Dat. Pl.
castigat‑ior‑ibus
castigat‑ior‑ibus
castigat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
castigat‑ior‑es
castigat‑ior‑es
castigat‑ior‑a
Abl. Pl.
castigat‑ior‑ibus
castigat‑ior‑ibus
castigat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
castigat‑issim‑us
castigat‑issim‑a
castigat‑issim‑um
Gen. Sg.
castigat‑issim‑i
castigat‑issim‑ae
castigat‑issim‑i
Dat. Sg.
castigat‑issim‑o
castigat‑issim‑ae
castigat‑issim‑o
Akk. Sg.
castigat‑issim‑um
castigat‑issim‑am
castigat‑issim‑um
Abl. Sg.
castigat‑issim‑o
castigat‑issim‑a
castigat‑issim‑o
Nom. Pl.
castigat‑issim‑i
castigat‑issim‑ae
castigat‑issim‑a
Gen. Pl.
castigat‑issim‑orum
castigat‑issim‑arum
castigat‑issim‑orum
Dat. Pl.
castigat‑issim‑is
castigat‑issim‑is
castigat‑issim‑is
Akk. Pl.
castigat‑issim‑os
castigat‑issim‑as
castigat‑issim‑a
Abl. Pl.
castigat‑issim‑is
castigat‑issim‑is
castigat‑issim‑is